MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı vekili Av. ... tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Red talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi ret talebinde bulunan davalı vekili tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R

Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı vekili tarafından 28.02.2013 havale tarihli dilekçe ile "...Hâkimin, tensip zaptında cevap dilekçesi ve ikinci cevap dilekçeleri vermesine yer olmadığına karar verildiği, buna rağmen cevap dilekçesinin davacı tarafa tebliğe çıkartıldığı, davacı tarafın ibraz ettiği ikinci cevap dilekçesinin ise kendilerine tebliğ edilmediği, yine davacı tarafça ibraz edilen delillerin kendilerine verilmediği, bu belgelerin duruşma zaptına da işlenmediğinden savunma haklarının kısıtlandığı ve adil yargılanma haklarının ihlal edildiği...” gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen Hâkim ...... (....) tarafından 28.02.2013 tarihli oturumda HMK"nın 41/1-2. maddesi uyarınca reddi hâkim isteminin reddine karar verildikten sonra, aynı oturumda davadan çekilinmesine ilişkin istemde bulunularak, çekilme istemi hakkında inceleme yapılmak üzere dosya merciye gönderilmiştir.
Dosyayı inceleyen merci tarafından hâkimin reddi isteminin reddine ve ret talebinde bulunan tarafın kötüniyetli olmadığından disiplin para cezası ile cezalandırılmasına yer olmadığına ilişkin verilen karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
HMK"nın 41. maddesi gereğince ret talebi süresinde yapılmamışsa, inandırıcı delil veya emare gösterilmemişse ve davayı uzatmak amacıyla yapıldığı açıkça anlaşılıyor ise, toplu mahkemelerde, ret edilen hâkimin müzakereye katılmasıyla; tek hâkimli mahkemelerde ise; reddedilen hâkimin kendisi tarafından istemin geri çevrileceği düzenlendikten sonra, 6100 sayılı HMK"nın geçici 3 maddesi atfıyla 1086 sayılı HUMK"nın 35/son maddesinde de geri çevirme kararlarına karşı esas hakkındaki hükümle birlikte temyiz yoluna başvurulabileceği düzenlenmiştir.
Somut olayda, vekaletnamesinde reddi hâkim istemine ilişkin özel yetkisi bulunan davalı vekilince, HMK"nın 36. maddesi uyarınca reddi hâkim isteminde bulunulmuş ve reddedilen hâkim tarafından da, bu istem hakkında HMK"nın 41/1-2. maddelerine göre geri çevirme kararı verilmiştir. Bu karardan sonra da hâkim tarafından çekilme isteminde bulunularak dosya merciye gönderilmiştir. Mercice, reddedilen hâkim tarafından HMK"nın 41/1-2. maddesine göre isteminin geri çevrildiği gözetilmeden davalı vekilinin reddi hâkim isteminin esasına ilişkin inceleme yapılarak karar verilmiştir. Oysa mercinin, yukarıda açıklanan kanunî düzenlemelere göre, reddedilen hâkim tarafından HMK"nın 41. madesine göre geri çevrilen reddi hâkim istemleri hakkında inceleme görev ve yetkisi bulunmamaktadır. Bu nedenle, merci tarafından, yalnızca hâkimin çekilme istemi hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmesi gerekirken, görev ve yetkisi bulunmayan reddi hâkim istemi hakkında karar vermesi usûl ve kanuna aykırı olup hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile 15.03.2013 gün 2013/47 D.iş sayılı merci kararının BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 24/03/2015 günü oy birliği ile karar verildi.