Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/4022 Esas 2021/5779 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 28. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından her iki dava yönünden de temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-karşı davalı kadın, temyiz dilekçesinde adli yardım talebinde bulunmuştur. Adli yardıma ilişkin usul ve esaslar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 334-340. maddelerinde düzenlenmiş olup, aynı Kanunun 336/3. maddesine göre adli yardım talebi kanun yollarına başvuru sırasında Yargıtaya da yapılabilir ve 337/1. madde uyarınca da duruşma yapmaksızın talep hakkında karar verilebilir. Davacı-karşı davalı kadının adli yardım talebini içeren dilekçesi ve dosya kapsamındaki belge ve bilgiler birlikte değerlendirildiğinde, kendisi ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşürmeksizin gereken kanun yoluna başvuru giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olduğu kanaatine varıldığından, davacı-karşı davalının adli yardım talebinin kabulüne karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı-karşı davalı kadın tarafından açılan boşanma davasının yapılan yargılaması sonrasında mahkemece kadının tamamen kusurlu olduğundan bahisle, erkeğin davasının TMK 166/1 gereğince kabulüne ve kadının davasının reddine hükmedilmiş, verilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından istinaf edilmekle, bölge adliye mahkemesince, davacı-karşı davalı kadının itirazı esastan reddedilmiştir. Karar yukarıda gösterildiği gibi temyiz edilmiştir. Bölge adliye mahkemesince, her ne kadar kadının tamamen kusurlu olduğundan bahisle davasının reddine karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden erkeğin fiziksel şiddete ilişkin eylemlerinin bir sefere mahsus olmadığı, erkeğin kadına karşı birden çok defa ve süreklilik arzedecek şekilde fiziksel şiddet eyleminin bulunduğu anlaşılmaktadır. Buna göre, tarafların bir arada yaşadığı son döneme ilişkin olarak erkeğin kusurlu davranışlarının affedildiği yahut en azından hoş görü ile karşılandığı kabul edilemez. Bu nedenle erkeğe sürekli fiziksel şiddet uygulamak kusurunun yüklenmesi ve kadının açmış olduğu boşanma davasının kabulü gerekirken, hatalı değerlendirme ile erkeğin kusursuz olduğu belirlemesi ve kadının davasının reddi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple, temyiz edilen Bölge Adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma niteliğine göre yeniden hüküm kurulması gereken kadının davası ve diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 05.07.2021 (Pzt.)