Esas No: 2019/8944
Karar No: 2022/4510
Karar Tarihi: 07.04.2022
Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/8944 Esas 2022/4510 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkumiyetine yönelik kararı inceledi. Karara göre, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin gerekçeli kararı, yanlış bir adrese tebliğ edilmiş ve bu nedenle tedbir kararının hukuki değeri bulunmamaktadır. Ayrıca, sanığın asıl suçundan verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin kararlar, durma kararı niteliğinde olup, itiraza tabi olduğu için dosyanın İADE edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Sanığın suçundan verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesi, 6217 sayılı Kanun'un 20. maddesi ve CMK'nın 264/2. maddesi olarak belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesine göre tebligatın, öncelikle muhatabın beyan ettiği en son adrese yapılması, bu adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilip, bu adrese tebligatın yapılması gerekir.
Sanığın yokluğunda verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin gerekçeli kararın, sanığın yakalama kararı üzerine 25/12/2012 tarihli celsede alınan ifadesinde ikamet adresi olarak bildirdiği “... Mah. 1332 Sok. No:24/9 .../ ...” adresi yerine, doğrudan MERNİS adresi olan "... Mah. 211 Sok. No:30 Merkez/..." adresine çıkarılarak iade edilmesi üzerine aynı adrese Tebligat Kanunu'nun 35. maddesi uyarınca tebliğ edilmesinin usulsüz olduğu anlaşıldığından, tedbir kararının kesinleşmediği ve bu karara bağlı 12/03/2015 tarihli mahkûmiyet kararının hukuki değerden yoksun olduğu, sanığın yaptığı itirazın, 09/05/2013 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin karara yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup itiraza tabi olması nedeniyle, CMK'nın 264/2. maddesi uyarınca, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 07/04/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
