Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/11705 Esas 2022/5778 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme, defter, kayıt ve belgeleri gizleme

Sanığın yokluğunda verilen hükmün, bilinen son adresine tebliğe çıkartıldığı, tebligatın sanığın adresinin bilinmediğinden bahisle iade edilmesi üzerine MERNİS adresine 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi uyarınca çıkartıldığı, ancak tebligat parçasında haber kağıdının kapıya yapıştırıldığına ilişkin ibarenin bulunmaması nedeniyle 24.10.2014 tarihinde yapılan tebliğ işleminin usulüne uygun olmadığı anlaşılmakla, sanık müdafisinin 06.09.2016 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
I)"2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından verilen hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanığa yüklenen “2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme ” suçlarının Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
II) "Defter, kayıt ve belgeleri gizleme" suçundan verilen hükümlerin temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafisinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1)Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçunun oluşabilmesi için, defter ve belgelerin vergi incelemesi amacıyla ibrazının istenmesi gerektiğinden, Yargıtay denetimine esas olmak üzere “defter ve belge isteme yazısının” aslının veya onaylı örneğinin getirtilerek, hangi takvim yılına ait defter ve belgelerin istendiğinin, defter ve belgelerin vergi incelemesi amacıyla istenip istenmediğinin belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 05.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.