İzin tecavüzü suçundan sanık ...’ın 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu’nun 66/1-b, 73 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 62. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl denetim süresi belirlenesine dair İzmir Hava Eğitim Komutanlığı Askeri Mahkemesinin 13/02/2015 tarihli ve 2014/562 esas, 2015/26 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 28/02/2018 gün ve 94660652-105-35-9346-2017-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08/03/2018 gün ve 2018/18742 sayılı ihbarnamesi ile dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığın adlî sicil kaydında daha önce işlemiş olduğu suç nedeniyle Karahahallı (kapatılan) Asliye Ceza Mahkemesinin 29/09/2009 tarihli ve 2008/47 esas, 2009/57 sayılı kararı ile verilen ve 02/11/2009 tarihinde kesinleşen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair mahkûmiyet kaydının bulunduğu, işbu yargılamaya konu 25/09/2014-10/10/2014 tarihlerinde işlenen suçun ise anılan kararın denetim süresinde işlendiği cihetle, 5271 sayılı Kanun’un 231/8. maddesindeki “Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilmesi halinde sanık, beş yıl süreyle denetim süresine tâbi tutulur. (Ek cümle: 18/06/2014-6545 S.K./72. md) Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez.” şeklindeki hükme nazaran, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yukarıda sözü edilen kanuni düzenlemeler karşısında Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, İzmir Hava Eğitim Komutanlığı Askeri Mahkemesinin 13/02/2015 tarihli ve Esas 2014/562, Karar 2015/26 sayılı kararının CMK’nın 309/4 maddesi uyarınca BOZULMASINA, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı CMK’nın 223. maddesinde tanımlanan ve davanın esasını çözen karar niteliğinde olmadığından müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, 03/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.