MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kumar oynanması için yer ve imkan sağlama
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere


Gereği görüşülüp düşünüldü:

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3000 TL’ye kadar (dahil) para cezaları kesin nitelikte olduğu, dolayısıyla hükmün temyiz kabiliyetinin bulunduğu anlaşılmakla, usulsüz olarak verilen kesinleşme şerhi kaldırılarak hükme yönelik yapılan incelemede;

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:

5326 sayılı Kabahatler Kanununun 34. maddesine göre, adli emanete alınan 50 TL parayla ilgili karar verme yetkisinin mülki amirliğe ait olduğu gözetilmeksizin, yasal olmayan gerekçeyle TCK.nun 54-55. madde uyarınca müsaderesine karar verilmesi,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 8. parağrafındaki "kumar kazancı olan paranın" ve “-55.” ibaresinin çıkarılarak aynı cümlenin devamına “suça konu paranın 5326 sayılı Kabahatler Kanunun 34. maddesi uyarınca gereğinin ifası için mülki amirliğe gönderilmesine” ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 07.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.