Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/2633 Esas 2017/10709 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki işyeri sigortasından doğan rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; davacı şirkete İşyeri ... Poliçesi ile sigortalı işyerinin davalının maliki olduğu işyerinin su tesisatının 23.01.2012 tarihinde patlaması sonucu hasar gördüğünü belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla sigortalısına ödediği 997,00 TL hasar tazminatının ödeme tarihi 16.02.2012 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile olayın oluşumunda sorumluluğu bulunan davalıdan rücuen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; olayda davalının hiçbir kusurunun olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile 997,00 TL"nin ödeme tarihi olan 16.02.2012 tarihinden itibaren işleyecek T.C. Merkez bankasının kısa vadeli krediler için öngördüğü reskont faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK."nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden temyiz edilen karar miktar itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca ...’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 20/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.