Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/43493 Esas 2022/5695 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARLA
İLGİLİ BİLGİLER
İtiraz Eden : Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
İtiraz Yazısının Tarihi - Sayısı : 23.12.2021 - KD - 19-2015/210510
İtiraz Edilen Daire Kararı : Dairemizin 01.11.2021 tarihli, 2017/11302 Esas, 2021/9494 Karar sayılı "bozma" kararı
İtirazla İlgili Mahkeme Kararı : Konya 7. Asliye Ceza Mahkemesi'nin, 10.12.2013 tarihli, 2013/195 Esas, 2013/757 Karar sayılı kararı
İtiraza Konu Olan Sanık : ...
Suç : Sahte fatura düzenleme

Sanık ...’nın 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından kurulan mahkumiyet, 2012 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan beraat hükümlerine ilişkin Konya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.12.2013 tarihli, 2013/195 Esas ve 2013/757 Karar sayılı kararının katılan vekili ve sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizce verilen 01.11.2021 tarihli, 2017/11302 Esas, 2021/9494 Karar sayılı "bozma" kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23.12.2021 tarihli ve 19-2015/210510 sayılı dilekçesi ile sanık aleyhine itiraz yasa yoluna başvurulması üzerine Dairemize gönderilen dava dosyası ve ekleri yeniden incelenerek gereği görüşüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanun'un 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK'nin 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Dairemizin, ...’nın 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından kurulan mahkumiyet, 2012 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik bozmasına ilişkin, 01.11.2021 tarihli, 2017/11302 Esas ve 2021/9494 Karar sayılı kararının KALDIRILMASINA,
Sanığa yüklenen “2010, 2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarının Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanık hakkında mahkûmiyet hükmünün kurulduğu 10.12.2013 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla katılan vekili ile sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 05.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.