Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2009/1529 Esas 2009/2787 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, dava konusu 52 ada 8,9 ve 10 parsel nolu dükkânların miras bırakanları A..’tan intikal ettiğini bir kısım mirasçıların davalı ile kira sözleşmesi yaptıklarını, kira bedellerinin ödenmediğini, bu konuda açılan davanın halen devam ettiğini, pay ve paydaş çoğunluğu olmadan yapılan kira sözleşmesinin geçersiz olduğunu, davalının taşınmazları haksız olarak işgal ettiğini ileri sürerek, elatmanın önlenmesi isteğinde bulunmuşlardır.
Davalı, davacıları Osmaniye 1.Asliye Hukuk Mahkemesinde 2007/256 Esas sayılı dosyası ile ecrimisil davası açarak kira sözleşmesine icazet verdiklerini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, tahliye davalarına bakma görevinin Sulh Hukuk Mahkemesine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Karar, davacılar vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi . .. raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
                                               -KARAR-
Dava, çaplı taşınmazlara elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, görev yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delilerden çekişme konusu taşınmazların Türk Medeni Kanununun 701. ve devamı maddelerinde öngörülen elbirliği mülkiyetine tabi olduğu ve davacıların miras bırakanı adına kayıtlı olduğu, davalının açılan davaya karşı bazı hissedarlardan taşınmazı kiralamak suretiyle kullandığını belirterek davaya karşı çıkmıştır.
Hemen belirtilmelidir ki; çekişmeli taşınmaz elbirliği mülkiyetine tabi olduğuna göre Türk Medeni Kanununun 702/2 maddesi hükmü gereğince geçerli bir kira aktinin varlığının kabul edilebilmesi için ortakların oybirliği ile karar vermeleri gerekir. Oysa, kira sözleşmesinde bazı ortaklar yer almamış ve sözleşmeye de sonradan icazet verilmemiştir.Kaldı ki davacılar tarafından açılan dava kira bedelinin tahsili olmayıp haksız işgalden kaynaklanan ecrimisil isteğine ilişkindir.
O halde, davalının taşınmazlarda kiracı olduğunun kabulüne olanak yoktur.
Hal böyle olunca; 21.6.1944 tarih 13/24 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı da gözetilmek suretiyle davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ve yasal olmayan gerekçelerle davanın reddi isabetsizdir. Davacıların temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerle HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 5.3.2009  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.