MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 11/03/2013 tarih ve 2012/52-2013/74 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili adına tescilli 2005/00055 sayılı "şişe" tasarımı varken davalının da 2011/00266 sayı ile tasarım başvurusu yaptığını, yaptıkları itirazın davalı TPE Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulunca reddedildiğini, ancak dava konusu tasarımın müvekkili tasarımı karşısında yenilik ve ayırdedicilik vasıflarını taşımadığını ileri sürerek TPE Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu"nun 2011/T-700 sayılı kararının iptalini, davalıya ait tasarımın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, davalıya ait şişe tasarımının, daha önce davacı tarafından tescil ettirilmiş şişe tasarımlarının görünümüyle hiçbir şekilde ilişkilendirilemeyeceğini, başvuru konusu tasarımın özgün ve orijinal olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı, savunma yapmamıştır.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; taraf tasarımlarına ait görseller, bütüncüllük ilkesi ve sınırlı seçenek özgürlüğü kapsamında, bilgilenmiş kullanıcı bakış açısı dikkate alınarak değerlendirildiğinde, orta kısma tekabül eden "daralma şekli" nin ve pastel tonlarda turuncu - siyâh renk kombinasyonunun farklı olduğu, bu farklılığın tasarımların bilgilenmiş kullanıcıları nezdinde oluşturdukları genel izlenimleri de farklılaştırdığı, davalı tasarımında kullanılan renk unsurunun farklılaştırmayı arttırdığı, sonuç itibariyle davalıya ait tasarımın aynı zamanda emsallerine göre "ayırt edicilik niteliğini" de haiz bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 20/12/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.