MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere


Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanık müdafiinin, sanığın yokluğunda verilen gerekçeli kararın sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edilmediği iddiasıyla talep ettiği eski hale getirme hususunda karar verme yetkisinin CMK.nun 42/1. maddesine göre hükmü temyizen incelemekle görevli Yargıtay"a ait olduğu gözetilmeksizin, mahkemenin 06.07.2015 tarihli eski hale getirme talebinin reddine, ... Ağır Ceza Mahkemesi"nin ise 16.07.2015 tarihli, mahkemenin eski hale getirme talebinin reddine dair ek karara sanık müdafii tarafından itiraz edilmesi üzerine ek kararın kaldırılmasına ilişkin verdikleri kararların hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek 13.05.2008 tarihli esas hükme yönelik yapılan incelemede;

Sanığın yokluğunda verilen kararın duruşmada beyan ettiği adresine 29.07.2008 tarihinde yapılan tebligatın, 7201 sayılı Tebligat Kanunun 35. maddesi uyarınca adli mercilerce usulünce bir tebligat yapılmamış olması, sanığın öncesinde 30.11.2006 tarihli tutanakla bu adresten taşındığının tespit edilmiş olması ve bu adresin işlem tarihi itibari ile 7201 sayılı Tebligat Kanununun 35/son maddesi kapsamında sayılan adreslerden bulunmaması nedeni ile usulen geçersiz olduğu ancak, sanığın başka bir suç nedeniyle cezaevindeyken 07.09.2009 tarihli dilekçe ile mahsup talebinde bulunduğu, bu kapsamda kararı öğrendiği ve Tebligat Kanununun 32. maddesi uyarınca yapılan tebligat geçerli sayıldığından, sanık müdafiinin yasal süresi geçtikten sonra yaptığı 30.06.2015 günlü eski hale getirme talebi ile vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi uyarınca (REDDİNE), 07.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.