Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/6683 Esas 2016/9551 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6683
Karar No: 2016/9551
Karar Tarihi: 27.06.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/6683 Esas 2016/9551 Karar Sayılı İlamı

Özet:

17. Ceza Dairesi'nin 2016/6683 E. ve 2016/9551 K. sayılı kararında, hırsızlık suçu sebebiyle verilen mahkumiyet hükmü incelenmiştir. Mahkeme, sanığın suçu işlediğine dair yeterli kanıtlar olduğunu ve suçun nitelendirilmesinde bir yasal sorunun olmadığını belirtmiştir. Ancak, sanığın hapis cezası alması sebebiyle TCK'nın 53/1-c maddesi uyarınca, cezasının infazı tamamlanana kadar kendi altsoyu üzerindeki haklardan mahrum bırakılması gerektiği konusunda görüş birliği sağlanmamıştır. Ayrıca, T.C. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesine ilişkin iptal kararı olduğu hatırlatılmıştır. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozulmuş ve TCK'nın 53. maddesi yeniden değerlendirilerek düzenlenmesi istenmiştir. Sonuç olarak, mahkeme kararı düzeltilerek onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK'nın 53/1-c, 53/2 ve 53/3 maddeleridir.

17. Ceza Dairesi 2016/6683 E. , 2016/9551 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; isnat edilen suçun, sanık tarafından işlendiğini kabulde ve suçun nitelendirilmesinde usûl ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi ve ayrıca T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin, temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümden çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesinin eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.06.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.