Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/2, 62, 50, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde meskun mahal sınırları dışında, gündüz vakti, saat 13:30 sıralarında sanığın yönetimindeki ... Belediye Başkanlığına ait itfaiye aracı ile anız yangınına müdahale etmek için bölünmüş yolu takiben ... yönünden ... yönüne doğru seyir halinde iken, geldiği olay yeri kesiminde direksiyon hakimiyetini kaybederek yöneldiği sol taraf orta ayırıcıya çarpıp devrilerek karşı yöne ait şeritte yan yatarak durduğu, aracındaki 2 itfaiye işçisinin öldüğü olayda tam kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiği belirlenen sanık hakkında, kusuru meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, maddede öngörülen cezanın üst sınırı nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun şekilde asgari hadden daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin eksik incelemeye, fazla ceza verildiğine, erteleme ya da hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen 3 yıl 4 ay hapis cezasının TCK"nın 50/4-1a, 52/2. maddeleri uyarınca adli para cezasına çevrilmesi yerine, sadece TCK"nın 50. ve 52/2. maddesine göre çevrilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 4. paragrafında yer alan “TCK’nın 50. maddesi” ibaresinin “TCK’nın 50/4-1a” ibaresi ile değiştirilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.