11. Hukuk Dairesi 2013/9239 E. , 2013/23376 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 22. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 10.12.2012 tarih ve 2011/243-2012/276 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankadan 1.500,000 USD limitli, 60 ay vadeli 6 aylık Euribor faizi üzerine 3,75 % spread ilavesi ile belirlenecek faizli, erken ödeme halinde % 2 oranında erken ödeme komisyonu ödenmesi şartıyla kredi kullandığını, davalı banka tarafından tek taraflı olarak kredi faiz oranlarının artırıldığını, sözleşmeye uygun devre faizi ödemesi yapıldığında da kredinin tamamının kat edileceği tehdidi yöneltildiğini, bu tehdit karşısında müvekkilinin mecburen kat"ı önlemek için talep edilen faizi ödemek zorunda kaldığını, bankanın bu sebeple müvekkilinden fazladan tahsil ettiği faiz tutarının 42,079 Euro olduğunu, erken ödeme halinde erken ödenen paranın %2’si oranında komisyon almak yerine kendi belirlediği erken ödeme komisyonunu tahsil ettiğini, bunun da 5.447,00 Euro olduğunu, davalı bankanın haksız ve hukuka aykırı tutum ve davranışları nedeniyle müvekkilinin rotatif kredi kullanmak zorunda kaldığı için fazladan ödediği faiz tutarının da 63.452 Euro olduğunu, periyodik ödemeleri keyfi olarak açtığı kredili mevduat hesaplarından karşılayarak müvekkilin 13.681 Euro zarara uğramasına neden olduğunu ileri sürerek, toplam 124.658 Euro"nun faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin işlemlerinin taraflar arasındaki sözleşme hükümlerine uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre, davacı ile davalı banka arasında kredi ilişkisi bulunduğu, davacının ticari kredi ve 25.12.2008 tarihinden başlamak üzere 15 ayrı işlemde toplam 1.525.000 TL rotatif kredi kullandığı, her bir kredi için davacı şirket tarafından talimat düzenlendiği ve bu talimatların davacı şirket yetkililerinin imzasını taşıdığı, davacı şirketin söz konusu kredileri kendi iradesi ile kullandığı, genel kredi sözleşmesinin 2/2, 4/1-2-3, 29/7 maddesine göre davalı bankanın kredi kullandırıp kullandırmamaya, kredi faizi oranlarını belirlemeye tam yetkili olduğu, ekonomik krizin yaygınlaştığı ve geleceğe dönük belirsizliklerin arttığı bir dönemde bankaların kredi politikalarını bu koşullara göre düzenlediklerinin bilinen bir gerçek olduğu bu sebeple davacı şirketin 63.452 Euro faiz talebinin kabul edilebilir bir talep olmadığı, davalı bankanın kredi teklif mektubunda bildirdiği %2 yerine %3,18 oranında erken ödeme komisyonu yerinde olmayıp davacının bu talebinde haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 5.447 Euro"nun faizi ile birlikte tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 546,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, davacıdan temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 20.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
