MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 3. Sulh Hukuk Mahkemesi’nce verilen 28.03.2013 tarih ve 2011/581-2013/392 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı Banka nezdinde emekli maaşını aldığı bir hesabı ile kredi kartı hesabı bulunduğunu, daha sonra emekli maaşı hesabının başka bir bankaya aktarıldığını, davalı bankaya olan kredi kartı borcunun tahsili için icra takibi yapılmak yerine müvekkilinin rızası ve talimatı olmadığı halde maaş hesabına 2.000 TL kredi yüklenerek, bu paranın kredi kartı borcuna aktarıldığını, söz konusu hesap müvekkilinin emekli maaş hesabı olup yasa gereği emekli maaşının haczedilemeyeceğini, daha önceki dönem borcunun tahsili için yapılan işleme karşı açtıkları davanın Konya 2. Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2008/1761 E., 201/2112 K. sayılı ilamla lehlerine sonuçlandığını ileri sürerek, 20.09.2006 tarihinden sonra yapılan kesintiye dayalı olarak 4.600,00 TL’nin tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının hesabı kredili bankomat hesabı olup müvekkilinin yaptığı işlemin hukuka uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının davalıdan alacağı bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 20.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.