Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : 1-Sanık ... hakkında TCK’nın 85/1, 62, 53/1, 53/6.
2-Sanık ... hakkında TCK’nın 85/2, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü alacakaranlıkta, saat 04:25 sıralarında sanık ...’ın, yönetimindeki otomobil ile yerleşim yeri dışında, 6,40 metre genişliğinde, bölünmüş, tek yönlü, düz, eğimsiz, kuru, asfalt kaplama yolda açık havada, kendisine hitaben çarpma noktası öncesi viraj trafik işaret levhaları bulunan yolda seyir halindeyken, daha önce yapmış olduğu kaza nedeniyle yolun solunda çapraz bir şekilde durmakta olan sanık ... yönetimindeki kamyonete ve bu aracın dışında kaplama içinde yolun solunda oturmakta olan yaya ...’ya aracının ön kısmı ile çarpması sonucu ...’nın öldüğü, sanık ...’in aracındaki yolcular ... ve ...’ın yaralandığı olayda; ilk kazayı yapan sanık ...’in diğer sürücüleri uyarmak bakımından önlem almak için yeterli zamanı olmasına rağmen bu yönde tedbir almaması nedeniyle asli kusurlu olduğu, olay yeri öncesindeki viraj levhalarına ve yolun sağında yardım amaçlı duran araçlara rağmen hızını azaltmayak kazaya sebep olan sanık ...’ın ise tali kusurlu olduğuna yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik bulunmadığından yeniden bilirkişi raporu alınması gerektiğine ilişkin bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ...’ın kusura, raporlar arasında çelişki bulunduğuna, eksik incelemeye, erteleme, hükmün açıklanmasının geri bırakılması ya da hükmedilen cezanın adli para cezasına çevrilmesi gerektiğine ilişkin, sanık ...’ın ise TCK’nın 85/1.maddesi gereğince sorumlu olduğuna, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık ... hakkında, taksirli suçlarda uygulanma imkanı olmayan TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanması suretiyle hak yoksunluğuna hükmedilmiş olması,
2-Kendilerini aynı vekille temsil ettiren ölen ..."nın mirasçıları lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, sanık ... hakkındaki hüküm fıkrasının A-4. paragrafının çıkarılıp, hükmün C bendinden sonra gelmek üzere “D-Kendilerini vekille temsil ettiren ve aynı grupta yer alan katılanlar lehine karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu 3.000 TL vekalet ücreti takdiri ile sanıklardan eşit olarak tahsili ile katılanlara eşit olarak verilmesine" bendinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.