Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1734 Esas 2020/2887 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/1734
Karar No: 2020/2887
Karar Tarihi: 17.09.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1734 Esas 2020/2887 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi         2017/1734 E.  ,  2020/2887 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki sıra cetveline itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    - K A R A R -
    Davacı vekili, müvekkilinin sıra cetvelinde önce olması gerektiğini ve davalıların alacaklarının muvazaalı olduğunu ileri sürerek, sıra cetvelinin iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalılar vekili, davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, dava dilekçesinin görev yönünden reddine dair verilen karar, davacı vekilinin temyizi üzerine, Dairemizin 26.05.2015 tarih ve 2014/11232 E., 2015/3929 K. sayılı ilamıyla, davacı vekilinin davalıların hem sırasına hem de muvazaalı olduğu iddiasıyla alacakların esasına itiraz ettiği, İİK"nın 142/1. maddesi uyarınca genel mahkemenin görevli olduğu, mahkemece uyuşmazlığın esasının incelenmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiş, bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde, ispat yükünün davalı alacaklı tarafta olduğu ve davalı tarafın takibe konu alacağın varlığını ve miktarını takipten önce düzenlenmiş ve 3. kişilere karşı da ileri sürülebilecek nitelikteki delillerle ispatlaması gerektiği, davalıların davaya cevap vermediği, herhangi bir delil sunmadığı, savunma yapmadığı, bu itibarla davalının üzerine düşen ispat külfeti doğrultusunda alacağın varlığını ispat etmediği gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalılar vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 17.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.