Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17648 Esas 2020/3327 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/17648
Karar No: 2020/3327
Karar Tarihi: 18.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17648 Esas 2020/3327 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mağdurun çocukları üşüyüp hastalanması nedeniyle tartıştıkları sırada kasten yaralanması suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın adli sicil kaydında başka sabıkası bulunmamaktadır. Bu nedenle, önceki davada verilen hapis cezası ertelenmiştir. Yeni kanun düzenlemeleri nedeniyle, sanık hakkındaki uzlaştırma işlemi yapılmadan önce 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun ilgili maddelerine göre cezalandırılması gerekmektedir. Ayrıca, suçun işleniş şekline ilişkin özel durumlardan dolayı sanığın cezasında da indirim yapılması gerekmektedir. Kararda detaylı olarak açıklandığı gibi, yasal maddeler 5237 sayılı TCK'nin 2, 7, 29, 50, 51, 53, 58/3 ve 86/2 maddelerini ile 5271 sayılı CMK'nin 231/5 maddesi olarak belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/17648 E. , 2020/3327 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas olabilecek başka sabıkasının da bulunmadığı gözetildiğinde, sanık hakkında tekerrüre esas alınan Çarşamba 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.10.2012 tarihinde kesinleşen,14.05.2009 tarih, 2008/398 Esas - 2009/356 Karar sayılı ilamı ile sanığın 5237 sayılı TCK"nin 151/1. maddesi gereğince mala zarar verme suçundan 3 ay 10 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği ve ertelendiği ancak; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan suçun da uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; 5237 sayılı TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükme ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemesinden sorularak, sonucuna göre 5237 sayılı TCK"nin 58/3. maddesi uyarınca zorunlu olarak 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezasına hükmolunması gerekip gerekmediğinin ve 5237 sayılı TCK"nin 50, 51, 58. maddeleri ile 5271 sayılı CMK"nin 231/5. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2)Sanığın mağdur eşine karşı basit kasten yaralama eylemini, çocuklarını koruma güdüsü ile hareket eden bir baba olarak, mağdurun çocuklarının üşüyüp hastalanması durumunu gözetmeksizin, yağmurlu ve soğuk havada dışarıya gitmekte ısrarcı olması nedeni ile çıkan tartışma üzerine gerçekleştirdiği gerekçe gösterilerek mahkeme tarafından sanık lehine haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiş ise de; sanığın aşamalarda üzerine atılı suçu inkar ettiği, oluşa ve tüm dosya içeriğine göre de mağdurdan kaynaklanan sanığa yönelik haksız tahrik oluşturabilecek herhangi bir söz ya da davranışın bulunmadığı gözetilmeden, koşulları oluşmadığı halde sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereğince (1/2) oranında haksız tahrik indirimi uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,18.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.