MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık hakkında TCK 157/1, 52, 52/4 ve 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5271 sayılı CMK"nın 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunda merciin belirlenmesinde yanılma, başvuran sanık müdafiinin istinaf olarak dilekçenin haklarını ortadan kaldırmayacağından temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek yazılması ayrıca sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınması nedeniyle bozma sonrasında, 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini için dosya uzlaştırma bürosuna gönderilmiş, ancak taraflar arasında uzlaşma sağlanamadığından yapılan incelemede,
Sanığın borsa işi yaptığı, kendisine para verenlerin paralarını borsada karlı hisse alarak çok iyi para kazadırdığı, aracı kurumlarla çalıştığı, hangi hisselerin yükseleceğine dair önceden tüyolar aldığı, ana para garantisi verdiği, 12 yıldır bu işi yaptığı yönünde telkinlerde bulunarak katılandan toplam 115.000 TL para aldığı, yedi ay boyunca sanığın katılana kar payı adı altında ödemede bulunduğu, katılanın iradesini yanıltarak hileye düşürdüğü, katılanın 115.000 TL parasını geri istemesi üzerine bu paraları borsada batırdığını söyleyerek iade etmediği, gerçekte sanığın borsada herhangi bir şekilde işleminin bulunmadığı gibi buna dair herhangi bir belge ibrazı da yapmadığı ve bu surette sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen somut olayda; sanığın eyleminin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde herhangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;


Adli para cezasının belirlenmesi aşamasında uygulama maddesi olan 5237 sayılı TCK"nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasında 52. maddenin uygulanmasına ilişkin kısımdan “TCK"nın 52. maddesine göre” ibaresi çıkartılarak yerine “TCK’nın 52/2. maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.