Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2211 Esas 2020/145 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2211
Karar No: 2020/145
Karar Tarihi: 14.01.2020

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2211 Esas 2020/145 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda sanık, resmi belgede sahtecilik suçuyla mahkum edilmiştir. Mahkeme, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun kararlarına göre, sanığın sabıka kaydında yer alan ve daha ağır cezayı içeren bir ilam yerine, adli sicil kaydında yer almayan ve daha hafif cezayı içeren bir ilamın tekerrüre esas alınması gerektiğini belirtmiştir. Bu nedenle, hüküm fıkrasının TCK'nin 58. maddesi uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin bölümlerinin yazılması gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, kararda 1412 sayılı CMUK'un 326/son ve 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddeleri gereğince koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, hatalı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Resmi belgede sahtecilik suçunu tanımlamaktadır.
- TCK'nin 492/8. maddesi: Nitelikli dolandırıcılık suçunu düzenlemektedir.
- TCK'nin 58. maddesi: Tekerrür hükümlerini içermektedir.
- 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri: Hükümlerin düzeltilmesi

11. Ceza Dairesi 2018/2211 E. , 2020/145 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkeme’nin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz talepleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.06.2013 tarihli, 2000/8-151/304 sayılı kararında açıklandığı üzere, birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği; sanığın sabıka kaydında yer alan ve daha ağır cezayı içerer Yenişehir Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2000/289 Esas ve 2001/151 Karar sayılı TCK"nin 492/8. maddesinden verilen 4 yıl 7 ay 1 gün hapis cezasını içeren ilam yerine, sanığın adli sicil kaydında yer almayan Bursa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/566 Esas ve 2009/1830 Karar sayılı 2 yıl hapis cezasını içeren ilamının tekerrüre esas alınması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkartılarak, yerine "Sanığın,Yenişehir Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2000/289 Esas ve 2001/151 Karar sayılı TCK"nin 492/8. maddesinden verilen 4 yıl 7 ay 1 gün hapis cezasını içeren mahkumiyet hükmü tekerrür oluşturduğundan, TCK’nin 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; aleyhe temyiz bulunmadığından, 1412 sayılı CMUK"nin 326/son ve 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddeleri gereğince koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, hatalı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesine, 14.01.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.