Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17774 Esas 2020/3326 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/17774
Karar No: 2020/3326
Karar Tarihi: 18.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17774 Esas 2020/3326 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık kasten yaralama suçundan mahkumiyetle cezalandırılmıştır. Sanığın daha önce işlediği suça ilişkin adli sicil kaydı bulunmasına rağmen, bu suç 18 yaşından küçükken işlendiği için tekerrüre esas alınamayacağına karar verilmesi gerektiği açıklanmıştır. Ancak mahkeme, sanığı mükerrir kabul ederek 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun mükerrirlere özgü infaz rejimi hükümlerine göre cezalandırmıştır. Mahkeme kararı temyiz edilmiş ve Yargıtay 3. Ceza Dairesi, sanığın tekerrüre esas alınan suçun 18 yaşından küçükken işlendiği için mükerrir kabul edilmemesi gerektiği ve ceza hukukunun seçimlik cezalarına ilişkin hükümlerinin uygulanması gerektiği sonucuna varmıştır. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58, 50 ve 51. maddeleri ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi ve 86/2. maddesidir.

3. Ceza Dairesi 2019/17774 E. , 2020/3326 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanığın adli sicil kaydındaki Karşıyaka 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 20.06.2012 tarih, 2012/69 Esas - 2012/239 Karar sayılı ilamının 18 yaşından küçükken işlediği suça ilişkin olduğu ve 5237 sayılı TCK"nin 58/5.maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı, sanığın adli sicil kaydına konu tekerrüre esas olabilecek başkaca ilamının da bulunmadığı gözetilmeksizin mükerrir kabul edilerek, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi,
2)Sanığın tekerrüre esas alınan ilamının 18 yaşından küçükken işlediği suça ilişkin olduğu ve bu nedenle 5237 sayılı TCK"nin 58/5. maddesi uyarınca tekerrüre esas olmadığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan adli para cezasının seçilebileceği ve 5237 sayılı TCK"nin 50., 51. ve 5271 sayılı CMK"nin 231. maddelerine uygun şekilde objektif ve subjektif koşulların gerçekleşip gerçekleşmediği ayrı ayrı değerlendirilip sonucuna göre sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve erteleme hükümlerinin veya seçenek yaptırımların uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,18.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.