MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

1- Başkasına ait banka veya kredi kartının kötüye kullanılması suçunun mağdurunun adına banka veya kredi kartı düzenlenen kişi olması nedeniyle, aynı mağdura ait birden fazla kartın haksız yere ele geçirilerek kullanılması halinde kart sayısınca ayrı ayrı suç oluşmayacağı, bu durumda 5237 sayılı Kanun"un 43. maddesi uyarınca zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanması gerektiği, ayrıca Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 30.03.2010 tarih ve 2010/11-17 esas, 2010/65 karar sayılı kararında açıklandığı üzere 5237 sayılı TCK.nun 245/1. maddesindeki “her ne surette olursa olsun ele geçirilen” tabirinin hukuka uygun olarak ele geçirmeyi ifade ettiği, kartın hukuka aykırı olarak ele geçirilmesinden sonra kullanılmasının iki ayrı suçu oluşturacağı cihetle, dosya kapsamına göre katılana ait banka ve kredi kartını hukuka aykırı olarak ele geçiren sanığın, katılanın xxxx698 no"lu hesabına bağlı sonu 5148 olan banka kartından değişik zamanlarda birden fazla harcama yapması ve para çekmesi şeklindeki eyleminin suçun mağdurunun adına banka kartı düzenlenen kişi olması nedeniyle TCK.nun 245/1 ve 43. maddelerindeki zincirleme tek suçu ve hırsızlık suçunu oluşturacağı gözetilmeden, hırsızlık suçu ile banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçunun tek suç olarak kabulü ile iki kez TCK.nun 245/1 ve 245/1, 43. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı verilmesi,

2- Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı  Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas  2015/85 karar sayılı iptal kararı gereğince TCK.nun 53. maddesinde yeniden değerlendirme yapılma- sında zorunluluk bulunması,  

Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gere- ğince uygulanması gereken CMUK.nun 321 ve 326. maddeleri uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış hakları saklı kalmak kaydıyla (BOZULMASINA), 03.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.