Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/14452 Esas 2013/23358 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 12. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 07.02.2011 gün ve 2007/713-2011/31 sayılı kararı bozan Daire’nin 28.05.2013 gün ve 2011/8525-2013/11078 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında 11.10.2005 tarihinde acentelik sözleşmesi imzalandığını, davalı şirketin gazetelere verdiği acentelik ilanlarında ayda 7.000 EURO kazanmanın olanaklı olduğunu belirttiğini, bir günde ülkenin her yerine teslimat garantisi verilmesine rağmen uzak yerlere teslimat yapılamadığını, Antalya’dan uçakla gönderi olmamasına rağmen uçak hattı gösterilip faturalara ekstra ücret uygulandığını, müvekkil acenteye gelen malzemelerin fiyat artışlarının duyurulmadığını, müvekkilinin çalıştığı en önemli müşterilerden... Ecza Deposu’na hasar tazminine ilişkin gerekli ödemeler yapılmadığı için... Ecza Deposunun taşıma akdini sonlandırdığını, ayrıca müvekkilin hakimiyet sahasında kırıldığı ispat olunmayan emtialardan dolayı müvekkilin hak edişinden 615,26 TL kesinti yapıldığını, bölge müdürlüğü tarafından acenteliği bırakması için müvekkiline baskı yapıldığını, müvekkili için çekilmez hale gelen sözleşmenin 30.04.2007 tarihli ihtar ile feshedildiğini, demirbaşlar için müvekkilinin davalıya 28.780 EURO ödediğini ve fesih sonrası tüm demirbaşların davalıya aynen teslim edildiğini, reklam ve ilanlarda taahhüt edilen aylık 7.000 Euro gelirin elde edilememesinden dolayı ve davalının yanıltıcı beyanları nedeniyle müvekkilinin kar mahrumiyetine uğradığını ileri sürerek, 28.780 EURO ve 2.600 TL maddi tazminatın ıslahla 11.520 TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizin 2011/8525 E,2013/11078 K sayılı ilamıyla ilamda yer alan gerekçelerle bozulmuştur.
Davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK’nun 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nun 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 50,45 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nun 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 219,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 20.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.