11. Hukuk Dairesi 2013/15149 E. , 2013/23356 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Eskişehir 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17.03.2011 gün ve 2010/441-2011/125 sayılı kararı bozan Daire’nin 04.06.2013 gün ve 2011/7803-2013/11651 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı aracı kuruluş olan ....’nin müşterisi olduğunu, davalılardan ...’ın ....’nin acentesi, ...’ın ise acente çalışanı olup, işlemleri yürüttüğünü, diğer davalı Semih’in ise acentedeki yolsuzluk ortaya çıkınca ...’nin Eskişehir’e gönderdiği elemanı olup, acentenin sebep olduğu zararları karşılamak üzere ...’ın adına tahsis edilmiş taşınmazı devir aldığını, müvekkilinin davalı acentenin uhdesinde (35.000,00) TL tutarında devlet tahvili ile (25.516,00) TL tutarında repodaki parasının mevcut olduğunu, müvekkilinin 18.11.1999 tarihinde acenteye müracaat ederek parasını çekmek istediğinde kendisine 19.11.1999 keşide tarihli (57.245,00) TL tutarında verilen çekin imzanın hesap sahibine ait olmadığından bahisle ödenmediğini, acente hesapları incelendiğinde müvekkilinin talimatı olmadan hesabından (575,00) TL’nin Semih Boz isimli şahsa havale yapıldığını öğrendiğini ileri sürerek, (57.820,00) TL’nin davalılardan ...’nın sadece alacağın (15.000,00) TL’lik bölümünden sorumlu olması kaydıyla faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılardan .... ve ... vekili davanın reddini istemiştir.
Davalı ... vekili, müvekkili yönünden davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davalılardan .... vekilince temyizi üzerine karar Dairemizin 2011/7803 Esas, 2013/1165 Karar sayılı ilamıyla ilamda yer alan gerekçelerle bozulmuştur.
Davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 50,45 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 219,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 20.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.