MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 12. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 27.12.2010 gün ve 2010/366-2010/776 sayılı kararı bozan Daire’nin 28.05.2013 gün ve 2011/8555-2013/11037 sayılı kararı aleyhinde davacılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkillerinin elektronik sektöründe tanınmış firmalar olduğunu, davalı ...’in müvekkili SFRKD A.Ş."nin hissedarı, yönetim kurulu üyesi ve genel müdürü, diğer davacı Şamdan Home A.Ş."nin de yine hissedarı ve yönetim kurulu üyesi olup, görevinden Ocak 2004 yılında ayrıldığını, davalı ...’in müvekkiline taahhütname vererek taahhütnamede belirtilen iş ve işlemleri yapmayacağını taahhüt ettiğini, aksi halde 5.000.000 USD cezai şart ödeyeceğini kabul ettiğini, diğer davalılardan ...’in Şamdan Home A.Ş."nin eski genel müdürü olduğunu, Mehmet ... ile ...’in ise yine müvekkili şirketlerde üst düzey yöneticilik yaptığını, davalıların yasal hükümlere ve ticari etiğe aykırı olarak müvekkilleriyle aynı işle uğraşmak amacıyla davalı Optimus Elektronik A.Ş."ni kurduklarını, müvekkili şirket ve grup şirket çalışanlarını bu işler için organize ettiklerini, müvekkilinin ticari ilişkide olduğu firma ve kişilerle gizlice görüşüp bağlantıya geçtiklerini, haksız rekabete neden olduklarını, davalı ...’in müvekkiline verdiği taahhütname nedeniyle davalı şirkette perde arkasında kaldığını, oysa davalı şirketin bu şahsa ait olduğunu, şirketin tüm iş ve işlemlerinin anılan davalı tarafından yürütüldüğünü ileri sürerek, davalı ...’in taahhütnameden doğan cezai şart ödemesi olarak fazlaya ait haklar saklı kalmak kaydıyla şimdilik 100.000 USD"nin faizi ile tahsiline, tüm davalıların eylemlerinin haksız rekabet oluşturduğunun ve rekabet yasağı akdinin ihlali olduğunun tesbitine, bu eylemlerin önlenilmesine, maddi durumun ortadan kaldırılmasına, elde ettikleri ve edecekleri menfaatlerin müvekkiline verilmesine, ticari iş akitlerinin müvekkiline devredilmesine, fazlaya ait haklar saklı kalmak kaydıyla şimdilik 10.000.000.000 TL maddi ve her bir davacı için 75.000.000.000 TL olmak üzere toplam 150.000.000.000 TL manevi tazminatın faizi ile davalılardan tahsiline, davalıların müvekkilinden götürdükleri eşyaların aynen iadesine yada bedellerinin tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece davalılardan ... yönünden davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davalılar ... vekilince temyizi üzerine karar Dairemizin 2011/8555 Esas, 2013/11037 Karar sayılı ilamda yer alan gerekçelerle bozulmuştur.
Davacılar vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacılar vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacılar vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 50,45 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 219,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenlerden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 20.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.