19. Ceza Dairesi Esas No: 2016/5563 Karar No: 2018/3830 Karar Tarihi: 02.04.2018
2004 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/5563 Esas 2018/3830 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın 2004 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan mahkumiyetine hükmetmiştir. Ancak, sonrasında yapılan incelemede suçun işlenmesinden sonra fail ile mağdur arasındaki çekişmeyi uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi nedeniyle, sanık hakkında 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle değişik Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253, 254. maddelerinin uygulanması zorunlu olduğu belirtilmiştir. Mahkeme sanığın hak yoksunluklarına hükmedilmemesi gerektiğine karar vermiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise; Anayasanın 141, 5271 sayılı CMK'nın 34, 230 ve 289. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 354. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253, 254. maddeleridir.
19. Ceza Dairesi 2016/5563 E. , 2018/3830 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi SUÇ : 2004 Sayılı Kanuna Aykırılık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile" ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu"nun 354. maddesinin aynı Kanun"un 337/a maddesinde düzenlenen suç yönünden uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, suçun işlenmesinden sonra fail ile mağdur arasındaki çekişmeyi bir uzlaştırmacının girişimiyle kısa zamanda tarafların özgür iradeleriyle ve adli merciler daha fazla meşgul edilmeden sonuçlandırmayı amaçlayan uzlaştırmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması ve İcra ve İflas Kanunu"nun 354. maddesinin yerine geçip anılan maddenin uygulanmasını ortadan kaldırmaması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik CMK"nın 253, 254. maddelerinin uygulanması zorunluluğu, Kabule göre de; 1-Anayasanın 141, 5271 sayılı CMK"nın 34, 230 ve 289. maddeleri uyarınca hükümde takdirin denetime olanak sağlayacak biçimde, hak ve nesafet kurallarına uygun, dosya içeriği ile uyumlu yasal ve yeterli gerekçesinin gösterilmesi zorunludur. Kanun metinlerindeki ifadelerin tekrarı bu metinlerdeki genel nitelikli ölçütler somut olaya ve failine özgülenmediği müddetçe yeterli bir gerekçe değildir. Bu açıklamalar ışığında somut olay değerlendirildiğinde; sanık hakkında yasal ibarelerin tekrarı ile yetinilerek, yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle sanık hakkında erteleme ve paraya çevirme hükümlerinin uygunlanmasına yer olmadığına karar verilmesi, 2- Sanık hakkında verilen kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmemesi, Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 02/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.