5. Ceza Dairesi Esas No: 2020/2957 Karar No: 2020/14106 Karar Tarihi: 10.12.2020
Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2020/2957 Esas 2020/14106 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıkların rüşvet alma suçundan mahkumiyeti ve rüşvet verme suçundan ceza verilmemesi kararı verilmiştir. Hazine avukatının başvurusu sonucu katılan sıfatıyla dava açmaya hak kazandığı belirtilmiştir. Rüşvet verme suçundan etkin pişmanlık nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına dair hüküm usul ve kanuna uygun görülmüştür. Ancak sanıkların hak yoksunluğuna hükmedilmesi gerektiği dikkate alınmamış ve yargılama giderlerinin belirlenmesinde de eksiklikler bulunmuştur. Bu nedenle, hükümlerin bozulması ve düzeltilerek onanması kararı verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir: CMK'nın 260/1, 237/2 ve 321, 5320 sayılı Kanun'un 8/1, 1412 sayılı CMUK'un 317, 5237 sayılı Yasanın 53/1-a ve 53/5.
5. Ceza Dairesi 2020/2957 E. , 2020/14106 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanıklar ... hakkında rüşvet alma suçundan mahkumiyet, zincirleme şekilde icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçundan ceza verilmesine yer olmadığına, sanık ... hakkında rüşvet verme suçundan ceza verilmesine yer olmadığına Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi; CMK"nın 260/1. maddesine göre rüşvet alma ve rüşvet verme suçlarından açılan kamu davasında katılan sıfatını alabilecek surette söz konusu suçlardan zarar gören Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve hükmün süresi içinde vekili tarafından temyiz edilmesi karşısında, 3628 sayılı Kanunun 18. maddesindeki "...Hazine avukatının yazılı başvuruda bulunması halinde Maliye Bakanlığı, başvuru tarihinde müdahil sıfatını kazanır." düzenlemesinin verdiği yetkiye ve CMK"nın 237/2. maddesine dayanılarak Hazinenin rüşvet alma ve rüşvet verme suçlarından açılan kamu davasına katılan olarak KABULÜNE, icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçundan doğrudan zarar görmesi söz konusu olmayan, bu nedenle sanıklar ... ve ... hakkında bahse konu suçtan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair kararları temyiz etme hakkı bulunmadığı anlaşılan Hazinenin vekili aracılığı ile bu suça yönelik vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİYLE, başvurularının kapsamına göre incelemenin; katılan Hazine vekilinin sanıklardan ... hakkında rüşvet alma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine, Murat hakkında rüşvet verme suçundan etkin pişmanlık nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına dair hükme, sanıklar ... müdafilerin ise müvekkilleri hakkında rüşvet alma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarıyla SINIRLI OLARAK YAPILMASINA karar verildikten sonra gereği düşünüldü: 1-Sanık ... hakkında rüşvet verme suçundan etkin pişmanlık nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına dair hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair hüküm usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılan Hazine vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 2-Sanıklar ... ve ... hakkında rüşvet alma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Suçu 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanıklar hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Yargılama giderinden hangi sanığın ne miktarda sorumlu olduğunun hüküm fıkrasında gösterilmemesi, Kanuna aykırı, sanıklar ... müdafileri ile katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, ancak aynı Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak bu cihetlerin yeniden duruşma yapılmaksızın düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasının 4 no"lu bendindeki ""...yargılama gideri olan 163,50 TL"nin sanıklardan eşit olarak..."" kısmının ""...yargılama gideri olan 163,50 TL"nin sanıklar ..."dan eşit olarak..."" şeklinde değiştirilmesi, ayrıca hüküm fıkrasının 1-C no"lu bendine mahkemenin sanıklar hakkındaki uygulama miktarına dair takdiri de gözetilerek "Sanıkların yüklenen suçu 5237 sayılı TCK"nın 53/1-a maddesinde sayılan hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işledikleri anlaşılmakla aynı Yasanın 53/5. maddesi gereğince, ayrıca, cezalarının infazından sonra işlemek üzere takdiren 1 yıl 8 ay süre ile anılan Yasanın 53/1-a maddesinde belirtilen hak ve yetkileri kullanmaktan ayrı ayrı yasaklanmalarına" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA 10/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.