Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2009/870 Esas 2009/2415 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, ortak miras bırakanın 911,912,1071, 508 sayılı parsellerinin 1/3 payını ve 3000 sayılı parselinin de tamamını mirastan mal kaçırma amacıyla muvazaalı biçimde davalıya temlik ettiğini ileri sürerek tapu iptali tescil istemiştir.
Davalı, yargılama sürerken duruşmadaki beyanıyla davayı kabul ettiğini bildirmiştir.
Mahkemece, davalının kabul beyanı uyarınca davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davacı  tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi . raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü. 
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali-tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, miras bırakanın 911, 912, 1071, 508 sayılı parsellerdeki 1/3’er payını 25.5.2000 tarihinde ve 3000 sayılı parselinin tamamını 13.8.2001 tarihinde davalıya temlik ettiği görülmektedir.
Davacı, ortak miras bırakanın yaptığı temliklerin mirastan mal kaçırma amacıyla muvazaalı biçimde gerçekleştirildiğini ileri sürerek eldeki davayı açmış; son duruşmada 508 sayılı parselin şuyulandırma sonucu 661 ada 1 ve 4 sayılı parseller ile 659 ada 4 sayılı parsele dönüştüğünü bildirmiş; temyiz dilekçesinde ise, dava konusu taşınmazlardan 3000 sayılı parsel yerine hükümde talep dışındaki 659 ada 4 sayılı parsel hakkında karar verildiğini belirtmiştir.
Davalı, 11.9.2008 günlü duruşmadaki imzalı beyanıyla davayı kabul etmiştir.
HUMK.’nun 95. maddesi uyarınca kati bir hükmün hukuki neticelerini doğuran davalının kabul beyanı gözetilerek davanın kabul edilmesinde kural olarak bir isabetsizlik yoktur.
 Ne var ki, dava dilekçesinde 3000 sayılı parsel de dava konusu edildiği halde anılan parselin hüküm kapsamına alınmaması doğru olmadığı gibi, hükümde yer alan 659 ada 4 sayılı parsel hakkında davacının temyiz dilekçesindeki beyanının da açıklığa kavuşturulması gerekeceği kuşkusuzdur. Bu hususlar gözönüne alınmadan karar verilmesi yerinde değildir.
Davacının temyiz itirazı açıklanan nedenlerden ötürü yerindedir. Kabulüyle, hükmün HUMK.’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 25.2.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.