MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Kanuna Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, Müsadere, Tasfiye

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık ... müdafii ile katılan EPDK vekilinin bu sanık hakkındaki hükme yönelik olarak, hükmolunan cezanın nevi ve miktarına göre sanık müdafiinin duruşma talebinin reddine karar verilerek yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dairemizin aynı gün incelenen 2015/13908 E. ve 2015/149 E. sayılı dosyaları arasında TCK"nun 43. maddesinin uygulandığı ve incelemeye konu eylemde ise TCK"nun 43. maddesinin unsurları oluşmadığından tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
1-01/03/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasa"nın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK"nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. yine 18/06/2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler gözönüne alındığında, ayrıca 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda, ödenmeyen para cezasının hapis cezasına çevrilmesine karar verilmesi,
2-Dava konusu eşyanın 5015 sayılı Yasanın ek 5. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Dava konusu eşyanın müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken infazı kısıtlayacak şekilde söz konusu eşyanın tasfiyesine de hükmedilmesi,
4-Taksitlendirme kararı verilirken uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK.nun 232/6. madde ve fıkrasına aykırı davranılması,
5-24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince;
1- Hükmün adli para cezasının ödenmemesi halinde 5275 sayılı Yasa"nın 106/3. maddesine göre hapse çevrilmesine ilişkin kısmın hükümden çıkartılması
2-Hükmün müsadereye ilişkin bölümünün “TCK"nun 54(4). maddesi” ibaresinin çıkartılarak yerine “5015 sayılı Kanunun ek 5/1-son maddesi” ibaresinin eklenmesi,
3-Hükmün müsadereye ilişkin bölümünden “ile imha suretiyle tasfiyesine” ibaresinin çıkartılması,
4-Hükümden taksitlendirmeye ilişkin hüküm fıkrasına TCK.nun 52/4. maddesi gereğince taksitlendirme kararı verildiğine dair uygulama maddesinin eklenmesi,
5-Hükmün hak yoksunluklarına ilişkin paragrafının "sanığın TCK"nun 53/2. maddesi uyarınca aynı maddenin 1/ a, b, c, d ve e bentlerinde belirtilen hakları cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, c bendinde belirtilen kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ilişkin hakları ise koşullu salıverme tarihine kadar kullanmaktan yasaklanmasına" şeklinde değiştirilmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.04.2017 günü oybirliğiyle karar verildi.