23. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/1639 Karar No: 2020/2880 Karar Tarihi: 17.09.2020
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1639 Esas 2020/2880 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı kooperatif ile yapılan sözleşmeye göre verilmesi gereken dairenin verilmediği iddiasıyla tapuların iptali ve rayiç bedelinin tahsili talebiyle dava açmıştır. Ancak mahkeme davayı kısmen kabul etmiş ve karar temyiz edilmiştir. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi, sözleşmelerdeki detayların belirlenmediği gerekçesiyle davayı yeniden görülmesi için dosyayı ilk derece mahkemesine göndermiştir. Temyiz başvurusu reddedilmiştir. Kararda, 1163 sayılı Kooperatifler Kanunu'nun 23. maddesinde yer alan nispi eşitlik ilkesi ile konut karşılığı tazminat alacağı hususlarının değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararın kesin olduğu ve reddedildiği belirtildikten sonra kanun maddeleri detaylı bir şekilde açıklanmamıştır.
23. Hukuk Dairesi 2017/1639 E. , 2020/2880 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
-KARAR- Davacı vekili, kooperatif ile müvekkili arasındaki sözleşme uyarınca verilmesi gereken dairenin verilmediğini ileri sürerek sözleşmeye konu herhangi iki dairenin tapularının iptali ile tescilini mümkün olmazsa rayiç bedelinin tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar taraf vekillerinin temyiz istemi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23.Hukuk Dairesince davalı Kooperatif ile arsa sahipleri arasında düzenlenen sözleşmeler uyarınca; taraflara nerelerin düştüğü, kooperatife hangi dairelerin isabet ettiği, ortaklarına hangi dairelerin tahsis edildiği, ferdileştirilip ferdileştirilmediğinin belirlenemediği, arsa sahipleri ile kooperatif arasında yapıldığı ileri sürülen 28.02.2013 tarihli sözleşmenin değerlendirilmediği, davalı kooperatifin genel kurul tutanakları, faaliyet raporları gözetilerek inşaatların, yapıların hukuki durumlarının ne olduğu; şöyle ki arsa sahipleri ile kooperatif arasındaki hukuki ilişkinin devam edip etmediği, kooperatifin inşaat yapımını sonlandırıp sonlandırmadığı, iddia edildiği gibi kooperatifin tasfiyeye girip girmediği; kooperatifin ortaklarına daire tahsisinde nasıl bir yol izlendiği, başka bir deyişle genel kurullarda alınan kararlarla tüm blokların inşaatı bittikten sonra dairelerin üyelere teslimine başlanacağına mı, yoksa inşaatı biten her bir bloğun üyelerine, diğer blokların inşaatı devam ederken teslim yapılacağına dair mi karar alındığı; her iki yönde bir karar alınmamışsa 1163 sayılı Kooperatifler Kanunu"nun 23. maddesinde yer alan nispi eşitlik ilkesi uyarınca fiili uygulamanın ne yönde oluştuğu, inşaatı biten her bir bloğun üyelerine hemen daire teslimine ilişkin karar ya da uygulama var ise nispi eşitlik ilkesinin ve konut karşılığı tazminat alacağının bu ilkeye dayalı ön koşulunun bu karar ya da uygulama çerçevesinde ele alınmasının gerektiği hususlarının değerlendirilmediği,öte yandan bedele hükmedilen daire yönünden de, davacının peşin bedelli ortak olduğu da gözetilerek, inşaat finansman gideri dışında genel gider olarak kooperatife ödemesi gereken bir borcu bulunup bulunmadığı hususunun da belirlenemediği gerekçesiyle istinaf başvurusunun kabulü ile kararın esası incelenmeden kaldırılmasına davanın yeniden görülmesi için dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir. Karara karşı taraf vekilleri temyiz yoluna başvurmakla dosya incelendi gereği konuşulup, düşünüldü. SONUÇ: Ankara Bölge Adliye Mahkemesi"nin HMK"nın 353/1-a-6. bendine göre verdiği kararlar HMK m. 353/1-a ve 362. maddeleri kapsamında kesin olduğundan temyiz başvurusunun REDDİNE, peşin alınan harçların istek halinde iadesine, 17.09.2020 tarihinde oy birliği ile kesin olarak karar verildi.