5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/14806 Esas 2018/3789 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/14806
Karar No: 2018/3789

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/14806 Esas 2018/3789 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında mağdur eser sahibi değil toplum olduğundan, tüzel kişiler suçtan zarar görseler bile mağdur sayılmazlar. Bu nedenle, meslek birliklerinin şikayeti halinde de durum değişmeyecektir. Sanığın daha önce aynı suçu işlediği ve bu nedenle TCK'nın 43/1. maddesi uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmalıdır. Bu nedenle, dosya bozulmuş ve yeniden incelenmesi gerekmektedir. Kararda geçen kanun maddeleri 5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu ve 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'dur.

19. Ceza Dairesi 2016/14806 E. , 2018/3789 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizin de benimsediği 08/04/2014 tarih 2013/7-591 Esas 2014/171 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplumu oluşturan bireyler olduğu, 5237 sayılı TCK’nın hazırlanmasında esas alınan suç teorisine göre bu durumda yani suçun mağdurunun toplumu oluşturan bireyler olması halinde tüzel kişiler suçtan zarar gören olmalarına rağmen suçun mağduru sayılmayacağından meslek birliklerinin şikayetçi olması halinde de durumun değişmeyeceği cihetle; UYAP ortamında yapılan araştırmada benzer eylem nedeniyle sanık hakkında; İstanbul Anadolu Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesinin 17.02.2015 tarih ve 2014/1053 Esas, 2015/247 sayılı kararı ile verilip aynı gün incelemesi yapılan ve bozulmasına karar verilen Dairemizin 2018/762 Esasında kayıtlı olan dava dosyasının da mevcut bulunduğunun anlaşılması karşısında;
Anılan dosyanın incelenerek mümkün olması halinde birleştirilerek, suç ve iddianame tarihleri dikkate alınıp hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek suretiyle, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 02.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.