5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2018/1622 Esas 2018/3786 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1622
Karar No: 2018/3786
Karar Tarihi: 02.04.2018

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2018/1622 Esas 2018/3786 Karar Sayılı İlamı

Özet:

19. Ceza Dairesi'nin 2018/1622 E. ve 2018/3786 K. sayılı kararı, Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davaya ilişkindir. Sanık, 5846 sayılı Kanun'a aykırılık suçunu işlemiş ve mahkum edilmiştir. Temyiz başvurusu reddedilmiştir ve mahkumiyet hükmü kesinleşmiştir. Mahkeme kararında, sanığın suç işlediğine dair yeterli kanıt olduğu ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde sunulduğu belirtilmiştir. Ayrıca, suçun niteliği ve kanunun öngördüğü suç tipine uygunluk konularında da mahkumiyet hükmü verilmiştir. Ancak, sanığın hak yoksunluklarına hükmedilmesi, Anayasa Mahkemesinin iptal kararı nedeniyle yeniden değerlendirme yapılmasını gerektirmiştir. Bu nedenle, mahkeme hükmü kısmen düzeltilerek onanmış, TCK'nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmesi bölümü çıkartılmış ve yerine Anayasa Mahkemesinin iptal kararı da gözetilerek \"kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına\" ibaresi yazılmıştır. Eski ve yeni maddelerin tam metni şöyledir: 5846 sayılı Kanun'un 71. maddesi (eski madde) \"Fikir ve sanat eserleri üzerindeki hakların çiğnenmesi suçları\", TCK'nın 243. maddesi (yeni madde) \"Fikrî mülkiyet hak

19. Ceza Dairesi 2018/1622 E. , 2018/3786 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, hükümden TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp, yerine ""24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı iptal kararı da gözetilerek, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına," ibaresi yazılmak suretiyle başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye kısmen uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.