MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Davacılar ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 07/01/2016 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası sonucu ölüm nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; maddi tazminat istemi konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına, manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne dair verilen 31/01/2020 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1.Davacıların davalı ...’ye yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Dava tarihinin 25/06/2013 olması gerekirken 07/01/2016 olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak görülmekle bozma sebebi yapılmamıştır.
Dava, trafik kazası sonucu ölüm nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, konusu kalmayan maddi tazminat davası hakkında karar verilmesine yer olmadığına, manevi tazminat davasının ise kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar,...’nin kızı, diğer davacının kardeşi olan ...."nın nişanlısı ... .. ile beraber anneler gününü kutlamak için yola çıktığını, yol kenarında otobüs beklemeye başladığını, davalı ... idaresindeki davalı ...’ye ait ticari taksinin ... ... ölümüne sebebiyet verdiğini, kazanın davalı sürücünün tam kusurlu hareketi neticesi meydana geldiğini, müteveffanın hemşirelik yaptığını ve evin geçimine büyük ölçüde destek verdiğini belirterek uğradıkları maddi ve manevi zararın giderilmesini istemişlerdir..
Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır..
Mahkemece, konusu kalmayan maddi tazminat istemi bakımından karar verilmesine yer olmadığına, manevi tazminat bakımından ise davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, mahkemece verilen ilk kararda davacılardan ... ve ... için 40.000’er TL, ... için 18.000 TL manevi tazminatın davalılardan ... ve ... mirasçılarından tahsiline hükmedildiği, bu kararın ... mirasçıları tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 12/06/2019 gün 2016/19592 esas 2019/7407 karar sayılı ilamı ile davacılar lehine
takdir edilen manevi tazminatın bir miktar fazla olduğu ve hakkaniyete uygun manevi tazminata hükmedilmesi gerektiği belirtilerek bozulduğu, bozma sonrasında mahkemece davacılardan ... ve ... için 30.000’er TL, ... için 10.000 TL manevi tazminatın davalılardan ... ve ... mirasçılarından tahsiline hükmedildiği, daha fazla tazminat miktarı içeren ilk kararı davalılardan ...’nün temyiz etmediği, sadece ... mirasçılarının temyiz ettiği, böylelikle ilk kararın davalılardan ... yönünden kesinleştiği anlaşılmaktadır. Buna göre adı geçen davalının usuli kazanılmış hak ilkesine aykırı olarak son kararda daha az tazminattan sorumlu tutulacak şekilde karar verilmiş olması doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekir.
2.Davacıların davalı ... mirasçılarına yönelik temyiz itirazlarına gelince:
Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre temyiz itirazları reddedilmelidir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (1) no’lu bentte açıklanan nedenlerle davalı ... yönünden BOZULMASINA, (2) no’lu bentte açıklanan nedenlerle davacıların davalı ... mirasçılarına yönelik temyiz itirazlarının reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 19/10/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.