MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 1.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 28.12.2012 tarih ve 2011/237-2012/330 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı temsilcisi tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı temsilcisi, davalılar tarafından İstanbul 22. Noterliği’nin 01.05.2000 tarihli “Taahhütname ve Muvafakatname”si ile murisleri ..."e ait icralar üzerindeki mali hakların kendilerine devredildiğini, verilen eserlerin de eser işletme belgesine konu olan albümde yeraldığını, ancak daha sonra davalı taraflarça 5846 sayılı Yasanın 58. maddesi gereğince cayma hakkının kullanıldığını ileri sürerek, yasaya aykırı şekilde kullanılan caymaya itiraz etmiştir
Davalılar vekili, davacı tarafça muvafakatname konusu haklarla müvekkillerinin maddi ve manevi bağının kesilmesi ve müvekkillerinin çıkarlarının ihlal edilmesi nedeniyle cayma hakkının kullanıldığını, müvekkillerine eserler bakımından MESAM aracılığıyla yapılan 678,90 TL tahsilat dışında herhangi bir ödeme yapılmadığını, 2002 yılında hazırlanan albümle ilgili bilgi verilmediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacı tarafça muvakatnameye konu 81 adet icra ile ilgili olarak 11 yıl boyunca 16.01.2002 tarihinde hazırlanan ve 13 eserin yer aldığı albüm dışında herhangi bir tasarrufta bulunulmadığı, davacı tarafça eserlere ait ses kayıtlarının kendisine teslim edilmediği savunulmuşsa da bu konuda davalılara çekilmiş herhangi bir ihtarın bulunmadığı, 11 yıl boyunca eserlerin büyük bir bölümünün davacı tarafça değerlendirilmediği gibi, muvakatnamenin verilmesi sırasında yapılan 150,00 TL ödemenin de sembolik bir ödeme olduğu, muvakatnamede başka bir alacak talep edilmeyeceğinin belirtildiği ancak, çoğaltma yapılmaması nedeniyle davalıların devredilmeyen diğer haklar karşılığı telif kaybına uğradıkları, ayrıca mali hakları devralınan eserlerin çoğaltılmamasının da başlıbaşına cayma nedeni olduğu, MESAM yoluyla elde edilen teliflerin icralar için olmayıp eser sahibi sıfatıyla yapılan ödemeler olduğu, bu nedenle davalılarca cayma hakkının kullanılmasının yasaya uygun olduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı temsilcisi temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı temsilcisinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı temsilcisinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 03,15 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 19.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.