MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 41. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 20.12.2012 tarih ve 2011/143-2012/266 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taşıma sorumluluk sigortası ile sigorta şemsiyesi altına alınan yükün gönderilene geç teslimi nedeniyle sigortalısına ödediği bedelin davalıdan rücuen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; dava dışı Nursan Elektrik Donanım Sanayi ve Tic. A.Ş."nin yurtdışına sattığı emtianın taşıma işinin davacı poliçesiyle sigortalı olan dava dışı Gefco Taşımacılık ve Lojistik A.Ş."ye verildiği, davacı tarafından sunulan taşımaya ilişkin akitte davalı imzası bulunmadığı, ancak davalının iddia olunan taşıma ilişkisini kabul ettiği, dava dışı Nursan Elektrik Donanım Sanayi ve Tic. A.Ş."nin taşımadan doğan gecikme zararına ilişkin olarak dava dışı Gefco Taşımacılık ve Lojistik A.Ş. aleyhine fatura düzenlendiği, davacının da Gefco Taşımacılık ve Lojistik A.Ş."ye 7.274,43 Euro ödediğine ilişkin dekont sunduğu, davaya dayanak sigorta poliçesinin 5. sayfasında teminat dışı hallerin düzenlendiği, taşıma ile ilgili gecikmeden doğan zarar ve piyasa kaybından dolayı meydana gelen sorumluluk taleplerinin teminat dışında bırakıldığı, dava konusu zarar taşımadaki gecikmeden kaynaklandığından ve poliçe teminatı kapsamında bulunmadığından davacının sigortalısı olan dava dışı Gefco Taşımacılık ve Lojistik A.Ş."ye lütuf ödemesinde bulunduğu ve işbu davayı halefiyet hakkına dayanarak açtığı, davacının poliçe kapsamında olmamasına rağmen ödediği tazminatı rücu hakkı bulunmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 19.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.