Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/4799 Esas 2022/6094 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

A) Bayramiç Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/57 Esas ve Çanakkale 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/111 Esas sayılı dosyalarına konu resmi belgede sahtecilik suçlarından kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde:
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiillerin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
B) Çanakkale 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/91 Esas sayılı dosyasına konu resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde:
Sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, 21.05.2008 olan suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca diğer yönleri incelenmeyen hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
C) Bayramiç Asliye Ceza Mahkemesinin 2016/21 ve 2015/56 Esas ve Çanakkale 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/104 Esas sayılı dosyalarına konu resmi belgede sahtecilik suçlarından kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde:
Sanığın sahte araç muayeneleri yapmak suretiyle resmi belgede sahtecilik suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu olayda; sanık hakkında Bayramiç Cumhuriyet Başsavcılığının 13.08.2009 tarihli iddianamesi ile ... sayılı plakaya kayıtlı araca ait ruhsatın aracın muayanesi bölümünde sahtecilik yaptığı iddiasıyla açılan kamu davasında, Mahkemenin 20.07.2011 tarihli, 2009/165 Esas ve 2011/139 Karar sayılı ilamıyla kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz talebinde bulunması üzerine Dairemizin 29.05.2014 tarih ve 2014/10347-10480 sayılı ilamıyla mahkumiyet hükmünün TCK’nin 53. maddesi yönünden düzeltilerek onanmasına karar verildiği, sanığın kesinleşen bu hükme ilişkin 09.03.2015 tarihli dilekçesiyle karar düzeltme talebinde bulunduğu, ancak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07.05.2015 tarih ve KD-2015/149057 sayılı yazına göre, CMK’nin 308. maddesi uyarınca karara itirazı gerektirir maddi ve hukuki bir sebep bulunmadığından itiraz yoluna gidilmediği, sanığın kesinleşen hükme yönelik 21.12.2015 tarihli dilekçesiyle yargılamanın yenilenmesi ve infazın durdurulması talebinde bulunduğu, Mahkemenin 30.12.2015 tarih ve 2015/79 D.İş sayılı kararı ile yargılamanın yenilenmesi talebinin kabul edildiği ve kesinleşen hükme ilişkin davanın ayrı bir esasa kaydının yapılarak, derdest davalar ile birleştirildiği, kesinleşen hükmün ortadan kaldırılmasına karar verilip tüm suçların zincirleme suç kabul edilerek hüküm kurulduğu anlaşılmış ise de; CMK’nin 315. maddesinin 2. fıkrasına göre, hatanın giderilmesini sağlayacak başka bir yol varsa, yargılamanın yenilenmesi yoluna gidilemeyeceğinin öngürülmesi karşısında; ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15.03.2016 tarihli, 2014/847 Esas ve 2016/128 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, zincirleme suça dâhil olan bir suçtan dolayı, bu durum gözetilmeksizin mahkûmiyet kararı verilmiş ve bu karar kesinleşmiş ise, zincirleme suça konu diğer suçla ilgili olarak, kesinleşen hükme konu fiil de göz önüne alınarak zincirleme suç hükümlerinin uygulanması suretiyle yeni bir hüküm kurulup, tayin olunacak cezadan kesinleşmiş önceki cezanın mahsup edilmesi gerektiği dikkate alınarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, Yargıtay tarafından düzeltilerek onanmak suretiyle kesinleşen hükmün ortadan kaldırılmasına karar verilmek suretiyle hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun‘un 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca diğer yönleri incelenmeyen hükmün BOZULMASINA, 07.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.