Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/13630 Esas 2013/15130 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/13630
Karar No: 2013/15130
Karar Tarihi: 26.09.2013

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/13630 Esas 2013/15130 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı ile resmi nikâh işlemi yapılmadan birlikte yaşayan davacı, daha sonra birlikte yaşadıkları evden ayrılmak zorunda kaldı. Davacı, davalıdan müşterek çocuğunun babalığının tespit edilmesi ve kendisi ile çocuğu yararına manevi tazminat istedi. Mahkeme davanın kısmen kabulüne hükmetti ancak tazminat miktarı davacının talebini aşarak hatalı bir karar verdi. Yargıtay da bu kararı bozdu ve davacı annenin yararına uygun bir miktar manevi tazminatın takdir edilmesi gerektiğini belirtti. Ancak mahkeme yine de hatalı bir karar vererek davacının talebi aşan bir miktarda tazminat hükmetti. Yasaya göre hakim, tarafların talebini ve sonucunu gözeterek karar verir ve ondan fazlasına ya da başka bir şeye karar veremez. Bu nedenle kararın tekrar bozulduğu belirtildi.
HMK’nın 26. maddesi: Hakim, tarafların talep ve sonuçlarıyla bağlıdır, ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez.

4. Hukuk Dairesi 2013/13630 E. , 2013/15130 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 04/08/2008 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 02/04/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız fiil nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı ..., davalı ile resmi nikâh işlemi yapılmadan evlilik yaşamı sürdürdüklerini, daha sonra birlikte yaşadıkları evden ayrılmak zorunda kaldığını, davalıdan bir müşterek çocuğunun olduğunu belirterek; babalığın tespiti ile kendisi yararına 30.000 TL, müşterek çocuk yararına 15.000 TL tazminat isteminde bulunmuştur.
Tazminat istemleri yönünden dava dilekçesinde açıklık bulunmaması nedeniyle, mahkeme tarafından dava dilekçesi davacı yana açıklattırılmıştır. Yapılan açıklamada; davacı ... için 10.000 TL manevi tazminat, 20.000 TL doğum ve iaşe giderleri, çocuk için 10.000 TL manevi tazminat ve 5.000 TL birikmiş nafaka isteminde bulunulduğu belirtmiştir. Bunun üzerine mahkeme, anne ve çocuk için istenilen 10.000’er TL manevi tazminat istemleri yönünden dosyayı tefrik etmiş, bu istemi kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istemi olarak niteleyerek, Asliye Hukuk Mahkemesi sıfatı ile uyuşmazlığı hükme bağlamış ve davanın tümden reddine karar vermiştir.
Mahkemece verilen 06/05/2010 tarihli davanın reddine dair karar, Dairemizin 27/03/2012 gün, ....sayılı ilamı ile bozulmuş ve yalnızca davacı anne ... yararına uygun bir tutarda manevi tazminat takdir edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde; davacı ... yararına 15.000 TL manevi tazminata hükmedilmiştir. Ancak yukarıda açıklandığı üzere davacı ... için talep edilen manevi tazminat miktarı 10.000 TL’dir. HMK’nın 26. (HUMK’un 74.) maddesi uyarınca hakim, tarafların talep ve sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Davacının talebi ve açıklama dilekçesi gözetildiğinde, talebi aşar şekilde karar verilmesi doğru değildir. Açıklanan gerekçe ile kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 26/09/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.