Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/358 Esas 2020/3318 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/358
Karar No: 2020/3318
Karar Tarihi: 18.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/358 Esas 2020/3318 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmüne varıldığı belirtilmiştir. Katılanın kırık ve iz gibi belirtilerle yaralandığına dair delillerin bulunduğu ve bu nedenle sanık hakkında birden fazla nitelikli hal ihlaline neden olan suçtan cezaya hükmedildiği ifade edilmiştir. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 86/1 maddesi uyarınca temel cezaya hükmedilirken, zararın ağırlığı ve kastın yoğunluğunun da dikkate alınarak cezada orantılılık ilkesinin gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Ancak bu ilkenin gözetilmediği belirtilerek, kararın onanması yönünde hüküm verilmiştir.
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesindeki bazı ibarelerin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği ancak infaz aşamasında dikkate alınabileceği de belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı TCK'nın 86/1, 3 ve 61. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2020/358 E. , 2020/3318 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında katılan ..."e karşı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminde bulunulduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Katılanın sabit iz ve ... kırığı meydana gelecek şekilde yaralandığının anlaşılması karşısında; birden fazla nitelikli hal ihlaline neden olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1 fıkrasınca temel cezaya hükmedilirken meydana gelen zararın ağırlığı ve kastının yoğunluğu da dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nin 3. maddesinde cezada orantılılık ilkesi gözetilerek 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesindeki ölçütler gereğince sonuç cezaya etkili olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından,
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden; bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 18.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.