Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/6808 Esas 2022/6055 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, özel belgeyi bozmak, yok etmek veya gizlemek

1) Hakaret suçundan verilen hükme yönelik temyizin incelenmesinde;
6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un geçici 2. maddesi uyarınca, sanık hakkında doğrudan hükmedilen 1.740 TL adli para cezasına ilişkin hüküm kesin nitelikte olduğundan, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi göndermesiyle 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Özel belgeyi bozmak, yok etmek veya gizlemek suçundan verilen hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1) TCK'nin 208. maddesinde düzenlenen “özel belgeyi bozmak, yok etmek veya gizlemek” suçunun tamamlanabilmesi için belgenin maddi varlığına son verilerek hak sahibinin ondan yararlanmasının engellenmesi gerektiği anlaşılmakla; sanık tarafından yırtılan suça konu belge aslı üzerinde Mahkemece yapılan incelemede; belgenin yırtılan parçalarının yapıştırıldığı ve mevcut haliyle belgede bulunan yazıların net bir şekilde okunduğunun belirtildiği, bu şekilde belgeden yararlanma olanağının bulunduğunun ve belgenin hukuki geçerliliğini koruduğunun anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı gözetilmeden tamamlanmış suçtan mahkûmiyet hükmü kurulması suretiyle fazla ceza tayini,
2) 5271 sayılı CMK'nin 231/8. maddesine, 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 6545 sayılı Kanun’un 72. maddesi ile eklenen "Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez." şeklindeki hükmün ancak yürürlük tarihinden sonra işlenen suçlar bakımından uygulanabileceği gözetildiğinde; engel adli sicil kaydı olmayan, yargılama sürecinde gözlemlenen olumlu tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak TCK'nin 50/1-a. maddesi uyarınca hapis cezası para cezasına çevrilen sanık hakkında, adli sicil kaydında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı olduğu gerekçesiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3) Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde uygulanacak olan 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesiyle yapılan değişiklik gözetilmeden, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine ilişkin ihtarat yapılması,
4) Adli emanetin 2013/18 sırasında kayıtlı bulunan suça konu belgenin hak sahibine iadesi yerine dosyada delil olarak saklanmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 07.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.