Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2014/17720 Esas 2014/17079 Karar Sayılı İlamı

... vekili avukat ... ile ...vekili avukat ... aralarındaki alacak davası hakkında ... 5. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 12.3.2014 gün ve 784-194 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalı bankadan kullandığı kredi nedeni ile dosya masrafı ve yapılandırma masrafı adı altında tahsil edilen 1.400 TL’nin ve işlemiş faizinin iadesi amacıyla davalı banka hakkında icra takibi yaptığını ancak davalının itiraz ettiğini belirterek itirazın iptali ile %20 den az olmamak üzere inkar tazminatına karar verilmesini istemiş, Mahkemece davanın kısmen kabulü ile 1.400 TL.asıl alacak ve 95,46 TL.işlemiş faiz yönünden itirazın iptaline karar verilmiş, hüküm davacı tarafça temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir.Davacı tarafça temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.890,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin davacı tarafın temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, 2.6.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.