Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/15384 Esas 2016/9447 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/15384
Karar No: 2016/9447
Karar Tarihi: 22.06.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/15384 Esas 2016/9447 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suça sürüklenen çocuk tarafından işlenen hırsızlık suçunun kanıtlara dayanarak kabul edildiğini ve usul ve yasaya aykırılık bulunmadığını belirtti. Ancak kararda üç hata tespit edildi ve hüküm bozuldu. İlk olarak, suçun 5237 sayılı TCK'nın 142/1-e maddesi yerine 141/1 maddesi ile değerlendirilmesi hatalıydı. İkinci olarak, hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesinin uygulanmaması yasal ve yeterli gerekçeye dayanmıyordu. Son olarak, suça sürüklenen çocuğun hükmedilen adli para cezasını ödememesi durumunda cezanın hapse çevrilemeyeceği ihmal edilmişti. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 141/1 ve 142/1-e maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 231/5-14. maddeleri, 5275 sayılı Yasa'nın 106/4. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2015/15384 E. , 2016/9447 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Mağdurun, sokağa park ettiği motosikletinin, suça sürüklenen çocuk tarafından çalınması biçiminde gerçekleştirilen eylemde, suçun 5237 sayılı TCK’nın 142/1- e maddesine uyduğu gözetilmeden; aynı Yasa"nın 141/1. maddesi ile uygulama yapılması,
2-5271 sayılı CMK"nın 231/5-14. madde ve fıkralarında düzenlenmiş olan “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” müessesesi koşullu bir düşme nedeni oluşturması ve denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmediği ve denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere uygun davranıldığı takdirde, açıklanması geri bırakılan hüküm ortadan kaldırılarak, davanın düşmesi kararı verileceğinden; tüm sonuçları itibariyle 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 51. maddelerinde düzenlenen kişiselleştirme kurumlarından daha lehe sonuçlar doğurduğu gözetilmeden, rızaya dayalı bir tazmin iade koşulunun gerçekleşmediği şeklinde yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile anılan müessesenin uygulanmamasına karar verilmesi,
3-5275 sayılı Yasa"nın 106/4. maddesi gereğince, suç tarihinde 18 yaşını tamamlamamış olan suça sürüklenen çocuğun, hükmedilen adli para cezasını ödememesi halinde bu cezasının hapse çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz nedenleri ve tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 22.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.