Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/2457 Esas 2020/2877 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2457
Karar No: 2020/2877

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/2457 Esas 2020/2877 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, müvekkili ile davalı kurum arasındaki sözleşmeler gereği katı atıkların toplanması ve cadde-sokak süpürme işlemlerinin müvekkili tarafından yürütüldüğünü ancak davalı kurumun müvekkilinin hak edişinden %5 kesinti yaptığını ileri sürerek, 67.176,88 TL'nin tahsilini talep etti. Davalı ise kesintinin yasal olduğunu savunarak davanın reddini istedi. Mahkeme, yapılan kesintinin yasal olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verdi. Davalı vekili istinaf başvurusunda bulundu ve karar 13. Hukuk Dairesi tarafından kısmen kabul edildi. Ancak, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmedi. Sonuç olarak, mahkeme kararı onandı ve 2547 Sayılı Yükseköğretim Kanunu'nun 56. maddesi gereğince davalıdan harç alınmasına yer olmadığına karar verildi.
Kanun Madde Açıklamaları:
- 2547 Sayılı Yükseköğretim Kanunu'nun 56. maddesi: \"Yükseköğretim Kurulu, yükseköğretim kurumlarından her türlü hizmet ve faaliyetlerinden dolayı alınacak ücret, harç ve sair paraların miktarlarını tespit eder ve tahsilini sağlar.\"

23. Hukuk Dairesi 2017/2457 E. , 2020/2877 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Hatay 3. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili ile davalı kurum arasında imzalanan sözleşmeler gereği katı atıkların toplanması, taşınması cadde ve sokakların süpürme işlemlerinin müvekkili tarafından yürütüldüğünü, davalı kurumun müvekkilinin hak edişinden %5 tutarında kesinti yaptığını, bu kesintilerden dolayı ve müvekkilini zarara uğrattığını ileri sürerek, 67.176,88 TL"nin tahsilini talep ve dava etmiş, ıslah yolu ile talebini 68.723,28 TL ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, yapılan kesintinin yasal olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacı şirketin davalı idareye yapmış olduğu iş karşılığında işçi sigorta primlerinden kesilen işveren hissesinin 5 puanlık kısmına isabet eden tutarın Hazinece karşılanmasına ve buna ilişkin yasal düzenleme bulunmasına rağmen davalı kurumca değişik tarihlerde yasaya aykırı olarak davalı şirketin istihkaklarından kesinti yapıldığı gerekçesiyle davanın kabulüne dair verilen karar, davalı vekilinin istinaf başvurusu üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesince kararın usul ve yasaya uygun olduğu ancak somut olayda davalının temerrüdü olmadığı halde faizin dava tarihi yerine kesintiden sonraki aybaşından başlatılması ve davalı Üniversite harçtan muaf olduğu halde hükümde harçtan sorumlu tutulmasının yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle istinaf talebinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle ... Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davalı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 2547 Sayılı Yüksekoğretim Kanunu"nun 56. maddesi gereğince davalıdan harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde ... Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 17.09.2020 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.