Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/5182 Esas 2018/3762 Karar Sayılı İlamı

1163 sayılı Kooperatifler Kanunu’na muhalefet suçundan sanık ...’in, aynı Kanun’un Ek 2/2, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62 ve 52 maddeleri uyarınca 25 gün hapis ve 500 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Sakarya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/02/2017 tarihli ve 2016/566 esas, 2017/188 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 10/10/2017 gün ve 6359 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17/10/2017 gün ve KYB-2017/57844 sayılı ihbarnamesi ile daireye gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50/3. maddesindeki “Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir” hükmü karşısında, evvelce hapis cezasına ilişkin hükümlülüğü bulunmayan sanık hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezasının anılan maddenin 1. fıkrası bentlerindeki seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Suçtan doğrudan doğruya zarar gören ve yargılamaya katılma hakkı bulunan kurum olan Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı dava ve duruşmadan haberdar edilmeden yargılama sonlandırıldığı gibi, adı geçen kuruma gerekçeli karar tebligatı da yapılmadığı ve bu nedenle kanun yararına bozma istemine konu kararın kesinleşmediği anlaşıldığından,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteğinin REDDİNE, 02/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.