MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 11.12.2012 tarih ve 2011/35-2012/246 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava HUMK"nun 3494 sayılı kanunla değişik 438/1 maddesi hükmü gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle tetkikatın evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin mobilya ürünlerinin üretim ve pazarlaması alanında faaliyet gösterdiğini, orjinal mobilya tasarımlarının tescili için 2009/05163 numaralı başvuru ile diğer davalı TPE’ne başvuruda bulunduğunu, başvurunun Tasarım Bülteni"nde ilanı üzerine, davalı şirketin itirazda bulunduğunu, bu itirazın kısmen kabulüne karar verildiğini, oysa davacı şirket başvurularının yeni ve ayırt edici olduğunu, söz konusu ürünlerin salt koltuk olmaları sebebiyle koruma dışı bırakılmasının kabul edilebilir olmadığını, her koltuğun, kanepenin, mobilyanın mutlaka bir oturma ve yaslanma yerlerinin, ayaklarının bulunduğunu ve bunların zorunlu unsurlar olduğunu, mobilya üzerindeki desen farklılıklarının tasarımsal olarak yeterli farklılık sağlayacağını; bilgilenmiş kullanıcı nezdinde ayırt edici bir algı yaratacağını, müvekkil ürünleri ile itiraza mesnet gösterilen ürünler arasında motif, desen, çizgi, doku, parça ve bütünsel anlamda farklılıklar bulunduğunu, bu nedenlerle usul ve yasaya aykırı olan TPE YİDK’nun 2011-T-51 sayılı kararının iptaline, karar verilmesini talep ve dava etmiş; birleşen dava, başvuruya itiraz eden şirketin zorunlu dava arkadaşlığı sıfatı nedeniyle aynı konuda ve aynı istemlerle açılmıştır.
Davalı şirket vekili, davacıya ait tasarım başvurusu ile müvekkili itirazına dayanak tasarımların benzer olduğunu, savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı TPE vekili, YİDK kararının hukuka uygun olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına, toplanan delillere ve düzenlenen ek bilirkişi raporuna göre, dava konusu tasarımlara konu ürün ve renk farklılığının bilgilenmiş kullanıcı üzerinde bıraktığı genel izlenime etkisi gözetilerek yapılan değerlendirme kabul edilerek, asıl ve zorunlu dava arkadaşlığı nedeniyle açılan birleşen davanın kısmen kabulüne, TPE YİDK"nun 2011-T-51 sayılı kararının 2009/05163 sayılı tasarımda yer alan ve harcıalem nitelikte bulunmadığı, yeni ve ayırt edici olduğu anlaşılan (06), (08), (12) sıra sayılı tasarımlar yönünden kısmen iptaline, çekişmeli diğer tasarımlar yönünden fazlaya ilişkin istemlerin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmişlerdir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 03,15 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, davalılardan temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 19.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


20/12/2013 - B.K.