Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/3581 Esas 2018/9483 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52/2-4, 51/1-3 ve 53/1-2-3.
maddeleri gereğince mahkumiyet

Sanıkların dolandırıcılık suçundan mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıklara atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanıklar ... ve ..."nun, katılan ..."in işyerinin yakınında çay ocağı işlettikleri, bu şekilde katılan ile samimiyet kurdukları, oto parçası alıp satacakları karlı bir iş yapacaklarını, kendisini de bu işe ortak edeceklerini söyleyerek katılandan değişik zamanlarda çeşitli miktarlarda paralar aldıkları, daha sonra da define bulup zengin olacaklarını beyan ederek katılandan değişik tarihlerde para almaya devam ettikleri anlaşılmakla; eylemin dolandırıcılık suçunu oluşturduğunu takdir eden mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş; sanıkların, 5237 sayılı TCK"nın 43/1. maddesi kapsamında, aynı suç işleme kararıyla kanunun aynı hükmünü değişik zamanlarda birden fazla kez ihlal ederek haksız menfaat temin etmiş olmaları karşısında, zincirleme suç hükümlerinin uygulanmayarak eksik ceza tayin edilmesindeki isabetsizlik aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanıkların bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, 12/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.