MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Hatay 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 18.07.2012 tarih ve 2011/120-2012/392 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili sigorta şirketi nezdinde... nolu poliçe ile nakliyat rizikolarına karşı sigorta yapılmış olan Özler Tarım Ürünleri Paz. San ve Tic. A.Ş."ye ait emtianın ... plakalı araç ile davalı şirket sorumluluğunda Türkiye"den İtalya"ya taşınması esnasında hasarlandığını, müvekkili şirket tarafından zarar gören emtia için sigortalısına 29.448,00 TL ödendiğini, zarara sebebiyet verenlere karşı sigortalısına müvekkili şirketin halef olduğunu, hasara davalının sebebiyet verdiğini, davalı tarafa ihtar çekilerek zararın ödenmesinin talep edildiğini ancak ödeme konusunda yapılan rücu talebinin sonuç vermediğini davalı şirketin taşıma ile ilgili olarak yaptığı husumet itirazının yerinde olmadığını meydana gelen zararın tamamından sorumlu olduğunu beyan ederek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 26.500,00 TL"nin ödeme tarihi olan 28.09.2010 tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava eylemiştir.
Davalı vekili, müvekkiline husumet yöneltilemeyeceğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına, toplanan delillere ve düzenlenen bilirkişi raporuna göre, davalı şirketin taşıma işleri komisyoncusu sıfatıyla hareket ettiği, meydana gelen zarardan taşıyıcı gibi sorumlu olduğu gerekçesiyle, davanın kabulü ile, 26.500,00 TL"nin temerrüt tarihi olan 23.10.2010 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin hakkın saklı tutulmasına, karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dava, Nakliyat Abonman Sigorta Poliçesi uyarınca ödenen hasar bedelinin rücuen tahsili istemine ilişkindir. Dava konusu taşımanın uluslararası bir taşıma olduğu taraflar arasında ihtilaflı olmadığı gibi esasen bu husus mahkemenin de kabulündedir. Ülkemiz 30.10.1995 tarihinde CMR Konvansiyonu’nu kabul etmiş ve anılan Konvansiyon hükümleri bu tarihte yürürlüğe girmiştir. T.C. Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası hükmünde “Usulüne uygun yürürlüğe konulmuş Milletlerarası Antlaşmalar kanun hükmündedir.” düzenlemesi mevcuttur. TTK"nın taşımaya ilişkin hükümleri halen yürürlükte ise de, uluslararası taşımalar bakımından daha sonra yürürlüğe giren ve bir iç hukuk kuralı haline gelen CMR Konvansiyonu’nun öncelikli olarak uygulanması gerektiği halde, anılan Konvansiyon hükümleri dışlanarak, yasal olmayan gerekçelerle TTK"nın taşımaya ilişkin hükümlerine göre hüküm kurulması doğru görülmemiştir. O halde mahkemece, uluslararası taşıma konusunda uzman bilirkişi kurulu vasıtasıyla CMR Konvansiyonu hükümleri değerlendirilmek suretiyle davalı taşıyıcının sorumluluğunun belirlenmesi gerekirken, yazılı olduğu şekilde eksik incelemeye dayalı olarak karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 19.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.