Resmi Belgede Sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/4132 Esas 2020/131 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4132
Karar No: 2020/131
Karar Tarihi: 14.01.2020

Resmi Belgede Sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/4132 Esas 2020/131 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, hükmün açıklanmasının geri bırakılması talebi göz önüne alınmadan karar verildiği, hak yoksunluğunun sanığın kendi alt soyu üzerindeki yetkileri açısından uygulanamayacağı gibi yanlış yorumlamalar yapıldığı belirtilmiştir. Ayrıca, suç tarihinin yanlış yazıldığı ve yargılama gideri olarak hesaplanan miktarın terkin edilecek miktarın altında olduğu için hazineye yükletilmesi yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerden dolayı mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesinin 8. fıkrasına eklenen 2. cümle hükmü
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, 1. fıkrası (b) bendi ve 3. fıkrası, 1. fıkrası (c) bendi
- CMK'nın 324/4. maddesi ile 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda terkin edilecek miktar

11. Ceza Dairesi 2019/4132 E. , 2020/131 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi Belgede Sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen diğer temyiz taleplerinin reddine, ancak;
1- 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesinin 8. fıkrasına eklenen 2. cümle hükmünün suç tarihinden sonra 18.06.2014 tarihinde yürürlüğe girdiği gözetilmeden; sanık hakkında "daha önceden hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının bulunması" gerekçesi ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2- Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı yanlış yorumlanarak, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinin uygulanmaması, uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun, sanığın kendi alt soyu üzerindeki yetkileri açısından uygulanamayacağının gözetilmemesi,
3- Suç tarihinin 03/10/2010 olduğu gözetilmeden gerekçeli karar başlığında 31/01/2013 olarak yanlış yazılması,
4- Yargılama gideri olarak hesaplanan miktarın CMK"nin 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun’un 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda terkin edilecek miktar olan 33,00 TL"nin altında olması nedeniyle hazineye yükletilmesi yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.