Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/30271 Esas 2016/814 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- Dosyadaki yazılara, hükmün uyulan önceki Yargıtay bozma ilamına uygun biçimde verilmiş olmasına, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin yeniden incelenmesine hukukça ve yasaca cevaz bulunmamasına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı vekili, fazla mesai ve bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini istemiştir.
Mahkemece istek kısmen hüküm altına alınmış, davalı ve davacı vekillerinin temyizi üzerine davacı temyizi bakımından. Dairemizin 27.01.2015 tarihli ilamı ile özetle, "...Dava dilekçesine eklediği 16.03.2011 tarihli dilekçeden davacının dava açmadan önce dava konusu ettiği alacakların ödenmesini davalıdan talep ettiği ve 7 gün süre tanıdığı anlaşılmaktadır. Davalı tarafından bu dilekçeye cevap verilmiş ise de, dosya içindeki örneğinden tarihi tespit edilememektedir. Bu nedenle bu dilekçeye davalı tarafından verilen cevabi yazının tarihi ve buna göre temerrüt tarihi tespit edilerek fazla mesai ve hafta tatili ücretlerine tespit edilecek temerrüt tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizi işletilmesi gerekirken, yazılı şekilde dava ve ıslah tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesi ve davalı yararına takdir edilen avukatlık ücretinin tespitinde, fazla mesai ve hafta tatili alacaklarından hakkaniyet indirimi nedeni ile reddedilen miktarların dikkate alınması bozma nedenidir..” gerekçesi ile bozulmuştur.
Mahkeme bozma kararma uymuş, bozmanın gereklerini yerine getirdikten sonra davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Somut olayda, davacının dava açmadan önce 16.03.2011 tarihli dilekçesi ile alacaklarının ödenmesini davalıdan talep ettiği ve 7 gün süre tanıdığı, davalının 23.03.2011 tarihli cevabi yazı ile talep edilen alacakların ödenmeyeceğini davacıya bildirildiğinin anlaşılmış olup; davacının 23.03.2011 tarihinden 7 gün sonra yani 31.03.2011 tarihinde davalıyı temerrüde düşürmesi ve davacının dava ve ıslah dilekçesinde temerrüt tarihinden itibaren faiz talep etmiş olması karşısında davacının fazla mesai ve hafta tatili ücret alacaklarının faiz başlangıç tarihinin temerrüt tarihi olan 31.03.2011 olduğu gözetilmeyerek 24/03/2011 tarihi temerrüt tarihi olarak kabul edilerek bu tarihten itibaren faiz yürütülmüş olması hatalı olup bu husus bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden karar bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının üçüncü paragrafı silinerek yerine;
"2.025,63 TL fazla mesai ve hafta tatili ücret alacağının temerrüt tarihi olan 31.03.2011 tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine," rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 25/01/2016 gününde oybirliğiyle karar