Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/9023 Esas 2015/1757 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar ... ve davalı ... tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R

1959 yılında yapılan kadastro sırasında, ...... Mahallesi 131 parsel sayılı 9220 m2 yüzölçümündeki taşınmaz, Aralık 1955 tarih 81 sıra nolu tapu kaydına dayanarak tarla niteliği ile ................ ve ............ adına tespit ve tescil edilmiştir.
Davacı ... Yönetimi, 20.12.2012 tarihli dava dilekçesiyle, çekişmeli 131 parsel sayılı taşınmazın kesinleşen tahdit içinde kaldığı ve eylemli orman olduğu iddiasıyla, tapu kaydının iptal edilerek, orman niteliği ile Hazine adına tapuya tescili, taşınmaz üzerindeki şerhlerin silinmesi ve davalıların bu yere yönelik elatmasının önlenmesine karar verilmesi istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece davanın kabulüne, dava konusu ............ Mahallesi 131 parsel sayılı taşınmazın tapu kaydının iptal edilerek orman niteliği ile Hazine adına tapuya tesciline, elatmanın önlenmesi talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davalılar ... ve davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kesinleşen orman tahditi içinde kalan taşınmazın tapu kaydının iptali ve tescil ile elatmanın önlenmesi istemlerine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde dava tarihinden önce 3116 sayılı Kanun hükümlerine göre 1944 -1945 yıllarında yapılıp kesinleşen orman kadastrosu, 1950 yılında 5653 sayılı Kanun hükmüne göre makiye ayırma işlemi, 1959 yılında arazi kadastrosu 23.11.1982 yılında ilân edilerek kesinleşen 1744 sayılı Kanuna göre ilk tahdidin aplikasyonu ve 2. madde uygulaması ile 1991 - 1993 yılları arasında 3302 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılan 2/B uygulaması bulunmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman kadastro haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazın orman tahdidi içinde kalan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesi ile 3402 sayılı Kanuna eklenen 36/A maddesi gereğince davalılardan onama harcı alınmasına yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde iadesine 18/03/2015 gününde oy birliği ile karar verildi.