MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki iflasın ertelenmesi davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde müdahiller ....,... Tıbbi Malzeme AŞ. ve ... ile SGK Başkanlığı vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili müvekkilinin medikal malzeme ürettiğini, tamamı ödenmiş 7.000.000,-TL sermayesinin bulunduğunu, ekonomide yaşanan sıkıntılardan dolayı müvekkili şirketin borca batık hale geldiğini; alacağı ihaleler ve üretimin devamıyla iflas halinden kurtulacağını ileri sürerek iflasın bir yıl süreyle ertelenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, iddia, müdahil beyanları, kayyım ve bilirkişi raporları ve hükmüne uyulan bozma ilamına göre, borca batıklığın devam ettiği, ödemelerin düzenli biçimde yapıldığı, çalışmaların çok iyi gitmesi halinde borca batıklıktan çıkmasının mümkün olduğu gerekçesiyle davacı şirketin iflasının bir yıl süreyle ertelenmesine karar verilmiştir.
Kararı, müdahiller .... vekili, .... Tıbbi Malzeme AŞ. ve ... vekili ile SGK Başkanlığı vekili temyiz etmiştir.
Hükmüne uyulan bozma kararında yapılan temel vurgu, işletme sermayesi bulunmayan şirketin yeni bir nakit girişi olmaksızın faaliyetini sürdürüp sürdüremeyeceği ve borca batıklık halinden kurtulup kurtulamayacağı hususlarının incelenmesi gerektiği üzerinedir.
Bu kararda sonra alınan 15.11.2011 tarihli raporda işletmeyi sürdürmeye yetecek sermayenin bulunduğu bildirilmiştir.
Ne var ki, şirketin durumu bozma kararında belirtilenin ötesinde değişiklik göstermiştir ve Yargıtay"ın temyiz incelemesi sırasında öngöremeyeceği bu hususların kayyımın yönlendirmesi ile hakim tarafından tesbit edilmesi ve bilirkişilerce de değerlendirilmesi gerekir.
Nitekim aynı bilirkişi heyetlerince verilen 24.11.2008 ve 24.09.2009 tarihli raporlarda borca batıklığın (-) 998.520,60 TL olduğu belirtilmiş; bu tutar 15.11.2011 tarihli raporda (-) 259.373,72 TL olarak tesbit edilmiştir. Fakat incelemelerde şirket stoklarındaki malzemenin alaşım özelliğine bağlı olarak satış kabiliyetinin bulunmadığı, ayrıştırılmasının da mümkün olmadığı ve iktisadi değer taşımadığı; bu haliyle borca batıklığın (31.12.2011) itibariyle (-) 5.198.378,85 TL olarak hesaplanması gerektiği, 17.04.2013 tarihli raporda belirtilmiştir.
Yaklaşık 1.000.000,-TL borca batıklık için ciddi ve inandırıcı sayılabilecek bir projenin, yine yaklaşık 5.000.000,-TL borca batıklık için aynı derecede ciddi sayılabilmesi makul değildir. Nitekim davacı yanın iyileştirme projesinde 2008-2009 ve 2010 yıllarında toplam 3.863.384,-EURO nakit fazlası yaratılacağı belirtilmiş iken, bu hedeflerın tutmadığı da kayyımca tesbit edilmiştir. Üstelik davacı yan bu tutarları belirterek iki yıl içinde borca batıklıktan kurtulabileceğine dair öngörüde bulunmuşken, davanın açılmasından kararın verilmesine kadar dört yıldan daha fazla süre geçmiş; ilaveten bilirkişi heyeti 2013 yılından itibaren iki buçuk yıllık yeni bir süreç öngörmüştür.
Bütün bu açıklamalara göre, davacı şirketin borca batıklığının derinleştiği ve projesinin ciddi ve inandırıcı olmadığı net olarak ortaya konmakla, Türk Ticaret Kanunu"nun 376 ve İcra ve İflas Kanunu"nun 178 ve 179 uncu maddeleri çerçevesinde bir karar verilmek gerekirken, yerinde olmayan gerekçelerle yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle müdahiller vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harçların istek halinde temyiz edenlere iadesine, kararın tebliğinden itibaren 10 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 06.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.